نخستین شماره‌ی دوهفته‌نامه‌ی «جامعه کردستان» روز یکشنبه 7 اسفند سال جاری، به مدیر مسئولی «اردشیر صدرالدینی» منتشر شد.
صدرالدینی در گفتگوی کوتاهی که با خبرنگار پایگاه اطلاع‌رسانی اصلاح داشت، اشاره کرد که از سال 1385 برای اخذ مجوز اقدام نموده و در 10 خرداد 1390 با آن موافقت شده است. وی افزود: برای انتشار شماره‌ی نخست 6 ماه فرصت داشته است، با وجود تمدید سه ماهه‌ی این فرصت به علت مشکلات مالی، برای پیشگیری از لغو امتیاز، شماره‌ی نخست را در سه روز آماده و چاپ کرده است. از این‌رو وجود اشکالاتی از حیث عدم رعایت اصول روزنامه‌نگاری در آن را وارد دانست.
صدرالدینی همچنین در پاسخ به سؤالِ مخاطبِ «جامعه کردستان» کیست؟ گفت: «همانگونه که در سرمقاله و مقاله‌ی صفحه‌ی اول شماره‌ی نخست مشاهده میشود، هم مردم و هم مسئولان مورد خطاب قرار داده شدهاند و رویکرد جامعه‌ی کردستان، رویکردی انتقادی– تحلیلی در دو حوزه‌ی سیاست و فرهنگ می‌باشد.»
صدرالدینی مدیرمسئول سابق هفته‌نامه‌ی توقیف‌شده‌ی «پیام کردستان» در پاسخ به پرسش «آیا جامعه کردستان همان ادامه راه پیام کردستان می‌باشد؟» گفت: «پیام کردستان، خاستگاه زمانی خود را داشت و از این حیث «جامعه کردستان» با مقتضیات زمانی و شرایط فرهنگی و سیاسی حاضر به پیش خواهد رفت. نظر به اینکه همچون پیام کردستان جامعیت موضوعی نداریم و با حداکثر دو نویسنده‌ی ثابت میتوان پیش رفت. در جامعه کردستان سعی بر آن خواهد شد که فضای بازتری را برای نویسندگان تازهکار و برخاسته از فرهنگ عمومی نسبت به پیام کردستان داشته باشیم.»
صدرالدینی «عشق» را انگیزه‌ی اصلی خود برای فعالیت مطبوعاتی معرفی کرد و گفت: «در شرایطی که سایتها و شبکه‌های ارتباطی زیاد شدهاند، اما هستند افرادی که هنوز به آنها دسترسی ندارند. رسالت روزنامهنگار، اطلاع‌رسانی عمومی است و خلأ رسانهای موجود با یک یا دو رسانه پر نمیشود. تا زمانی که تعداد افراد تحلیلگر از تعداد رسانهها کمتر باشند، این خلأ پابرجاست. برای نمونه شهری همچون مهاباد، حداقل باید 12 نشریه داشته باشد.»
دکتر صدرالدینی در ضمن گفتگو، بر محرمانه بودن تعداد تیراژ این نسخه تأکید داشت و وجود مشکلات مالی و نبود فضای باز سیاسی را از آفات فعالیت مطبوعاتی خواند. همچنین در مورد قیمت تمام‌شده گفت: «هر نسخه برای ما 800 تومان رقم خورده، این در حالی است که قیمت روی جلد 500 تومان می‌باشد. اگر مشکلات مالی نبود، تعداد صفحات ایدهآل را، درحد 12 تا 16 صفحه عالی میدانم.»
گفتنی است گستره‌ی توزیع «جامعه‌ی کردستان» علاوه بر استانهای کردنشین آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه و ایلام، همه‌ی نقاط کشور است.
نظرات
م.ب
14 اسفند 1390 - 07:44ضمن ابراز خوشحالی از انتشار نخستین شماره‌ی این نشریه اما چند نکته و یک پیشنهاد این چه نشریه‌ای است که حداکثر دو نفر نویسنده‌ی ثابت داشته باشد، این سخن آقای دکتر صدرالدینی با سخنان بعدی‌اش در همین مصاحبه تناقض آشکار دارد، از سویی ایشان خواستار مشارکت حداکثری نویسندگان است از طرفی دیگر، آنر محصور و محدود در دو نویسنده نموده است. من توصیه می‌کنم آقای صدرالدینی مثل 34 شماره‌ی موفق پیام کردستان، مدیریت آنرا کما فی‌السابق به فردی کاری و اجتماعی مانند آقای سلیمان منگوری و هیأتی از نویسندگان صاحب قلم امثال آقای خدیو، احمدیان و ... بدهد. چراکه این مهم امری فنی و آمیخته‌ای از ذوق، علاقه، تکنیک، داشتن شم کاری و مطالعه است.
بدون‌نام
01 آذر 1393 - 11:31دوست عزیز اشاره کردن پیام کردستان دو نوسینده داشته که در جامعه ی کرستان از مشارکت حداکثری نویسنده گان دعوت به عمل خواهد امد
مولود بهرنگ:پیرانشهر
14 اسفند 1390 - 02:47کاری که آقای صدرالدینی کردند در خور توجه وشایسته سپاس است.باید از ایشان تشکر کرد و منتظر بود که این نشریه چه اهدافی را دنبال می کند. در وضعیت کنونی ایران، سخن از نقد و تحلیل آن هم در حوزه سیاست و فرهنگ چیز کمی نیست.در ضمن مهاباد با آن پیشینه تاریخیش همیشه حرفی برای گفتن دارد.
تشنه آزادی
17 اسفند 1390 - 08:06ورود جامعه کردستان را به جمع کم رونق و پراکنده مطبوعات آزاد تبریک می گویم ولی با توجه به فضای به شدت بسته مطبوعات و فقدان آزادی بیان نسبت به ادامه فعالیت این نشریه چندان خوشبین نیستم مخصوصا این که مدیر مسئول محترم آن هم فرموده اند که 5 سال طول کشیده تا مجوز بگیرد!
آرام
21 اسفند 1390 - 05:01برایشان آرزوی موفقیت میکنیم