تکنولوژی ارتباطات گرچه‌ انقلابی شگرف را در جامعه‌ی جهانی پدید آورده‌ است؛ مع الوصف وسایل ارتباط جمعی همیشه‌ حامل اخبار خوشایند نیستند، دیروز صبح از طریق پیام کوتاه‌ مطلع شدم که‌ دانش‌آموز چند سال قبلم که‌ اکنون به‌ قهرمان ملی در رشته‌ی کوهنوردی بدل شده‌ بود بعد از ده‌ روز مبارزه‌ با مرگ، جان به‌ جا‌ن‌آفرین تسلیم نموده‌ است. در این پیامک از من دعوت شده‌ بود که‌ فردا ساعت 9:30صبح جهت تشییع پیکر مقبل قهرمان در مسجد الرسول(ص) بوکان حضور به‌ هم رسانم، از شنیدن خبر بسیار ناراحت شدم اما چه‌ می‌شود کرد به‌ جز اینکه‌ با خواندن "إنا لله‌ و إنا إلیه‌ راجعون" به‌ غم جانکاه‌ فقدان این قهرمان رضایت داد!
بالاخره‌ لحظه وداع فرا رسید و اکنون باید تسلیم در برابر دست تقدیر، مقبل عزیز و محبوب شهر را به همانجا که تندیس مرادش " اوراز" چون همیشه در اوج بر دنیای دون می نگرد یعنی " برده زرد " بوکان بدرقه کرد، همراه‌ تنی چند از دوستان به‌ مسجد الرسول می‌رویم در جلوی هر دو درب ورودی مسجد افراد کثیری در حالت اندوه‌ و حسرت خاصی ایستانده‌اند و منتظر فاتح قلل تسخیر ناپذیر هیمالیا هستند، اما انگار این استقبال با استقبال و پیشوازهای دیگر بسیار تفاوت داشت، این بار ‌بدرقه‌ی همیشگی پیکر آن جوان رعنا بود که‌ حماسه‌های جاوید را برای کردها و شهرش بوکان به‌ ارمغان آورده بود، مرگ اوراز در گاشربروم پاکستان بسیار جانکاه بود اما امیدی بود به رویش اورازها و مقبل، اوراز دیگر کردستان بود؛ ولی افسوس که شاگرد تحمل دوری از استاد نداشت و دل بیقرارش در وصال یار نا آرام! چند سالی بود که‌ وی جای خالی استادش محمد اوراز را نسبتاً پر کرده‌ بود، با دیدن وی غم فقدان قهرمان پرآوازه‌ محمد اوراز بر دوش مردم کمتر سنگینی می‌نمود.
ساعت 9:45 صبح است و پیکر مقبل همیشه‌ جاوید بعد از اقامه‌ی صلاة میت بر دوش دوستددارانش دوستدارانی به بزرگی همه کردستان از مسجد خارج شده و مشتاقان این فاتح قله‌های سرکش گیتی، برای آخرین بار دستی به رسم احترام و حسرت بر تابوت وی ‌کشیدند. بر شمار جمعیت لحظه‌ به‌ لحظه‌ افزوده‌ می‌شد، از مسجد تا پل" کوسه"‌ پیکر مقبل بر دوشها حمل شد تا اینکه بالاخره‌ آمبولانس آماده بر روی پل ورودی شهر،‌ میزبان آن پیکر سختکوش تا آرامگاه‌ ابدیش شد. از پل کوسه‌ تا روستای "کوسه‌" که‌ تقریبا بیش از دو کیلومتر فاصله‌ دارد؛ مملو از همراهان و مردم داغدار بود، در میان انبوه‌ جمعیت، حضور پرشکوه‌ بانوان پیر و جوانی که‌ با دیده‌ی گریان به‌ بدرقه‌ی قهرمان محبوبشان آمده‌ بودند، بیش از همه‌ توجه‌ را به‌ خود جلب می‌نمود. گروهی از جوانان نیز در قالب ستاد برگزاری مراسم وظیفه‌ی انتظام بخشیدن به‌ مراسم را به‌ عهده‌ گرفته‌ بودند.‌ چه‌ سعادتی از این بیشتر که‌، انسان، محبوب ملت و مردم خویش باشد! خوشا به‌ حال پدر و مادرانی که‌ همچون فرزندانی را در دامان خود می‌پرورانند.
‌امروز جمعه‌ کردستان در سوگ قهرمان 24 ساله‌ی خود گریست، هزاران نفر از دوستداران این یار غار "محمد اوراز" به‌ شهر بوکان آمده‌ بودند. پیکر مرحوم مقبل هنرپژوه‌ در میان اشک و حسرت ده‌ها هزار نفر از مردم که‌ از اقصی نقاط مناطق کردنشین و بقیه‌ی استانها جهت بدرقه‌ی قهرمان ملی‌شان به‌ بوکان آمده‌ بودند، در دامنه‌ی کوه‌" برده‌زه‌رد" همان جا که‌ مقبل، کوه‌نوردی را از آن آغاز نمود و در آنجا نیز به‌ اتمام رسانید؛ در کنار تندیس قهرمان جهانی و دوست و همراهش محمد اوراز به‌ خاک سپرده‌ شد.
در این مراسم که‌ با حضور مقامات سیاسی و ورزشی شهرستان، استان و مرکز برگزار شد، عباسی فرماندار بوکان پیام تسلیت استاندار آذربایجان غربی را قرائت نمود و خود نیز این ضایعه‌ را به‌ بازماندگان آن مرحوم تسلیت گفت.
رئیس هیئت فدراسیون کوه‌نوردی ایران نیز ضمن عرض تسلیت فقدان این ورزشکار عزیز را ضایعه‌ای جبران‌ناشدنی وصف نمود و خاطرنشان کرد که‌" مقبل قهرمان تاکنون، عنوان «جوانترین فاتح قله‌ی اورست» از تیم ملی ایران را از آن خود نموده‌ است".
مقبل یکی از یاران همیشگی کوهنورد نامدار جهان " مرحوم محمد اوراز" بود و آخرین کسی بود که بهنگام سقوط مرگبار اوراز در گاشربروم۱ در کنار یار دیرینش سقوط و وداع آخرینش را به نظاره نشست و با هم حدود 600 متر پرتاب شدند اما دست تقدیر بر آن بود که‌ مقبل را سرانجامی دگر به‌ انتظار نشیند.
جوان 24 ساله بوکانی، از سال 1377 کوهنوردی را با آرزوی بزرگ رفتن به هیمالیا آغاز کرد. او در سال 1379وارد جریانات جدی شده و در سال 1380 به عضویت تیم ملی درآمد. مقبل هنرپژوه در سال 1381 قله لوتسه را با ارتفاع 8516 متری به عنوان نخستین تجربه هیمالیانوردی صعود کرد و رکورد سنی صعود به این قله را در جهان به نام خود و کشورش به ثبت رساند. 
هنرپژوه در سال 1382 در قالب تیم 12 نفره به سرپرستی اقبال افلاکی، عازم صعود قله کاشربروم شد. او در این برنامه هم طناب محمد اوراز بود که به عنوان دومین حادثه دیده، بخت زندگی مجدد را از دست نداد. به هر حال تقدیر چنین بود که یار اوراز به اوراز بپیوندد. گرچه مقبل در آن حادثه با سقوط از ار تفاع 6900 متری به ارتفاع 6300 متری نجات یافت اما تقدیر چنان بود او نه چون اوراز غریبانه و در دیار غربت بلکه در دامان وطنش ،جاودانه شد و به بلندای زندگی صعودی ابدی کرد بلندایی بیش از لوتسه ،گاشربروم و اورست .
پایگاه‌ اطلاع‌رسانی اصلاح، این ضایعه‌ی بزرگ و فقدان این ورزشکار گرانمایه‌ را به‌ خانواده‌ی محبوب هنرپژوه‌، مردم کردستان و جامعه‌ی ورزشی ایران تسلیت عرض می‌نماید. یادش گرامی باد.

توجه‌ خوانندگان عزیز را به‌ گزارش تصویری مراسم تشییع جنازه‌ی قهرمان ملی، مقبل هنرپژوه،‌ جلب می‌نماییم: