ستایش خدایی را که با گذاشتن هنگامه‌های نیکو بر بندگانش منت نهاد و فرصتی را برای غنیمت شمردن و انجام کارهای شایسته در اختیارشان گذاشت، و هر که را خواست، خوار گرداند تا سهم وی کم‌کاری، زیان و پشیمانی باشد. گواهی می‌دهم که معبودی جز خدای یکتا نیست و شریکی ندارد. او پروردگار زمین و آسمان است و بخشندگی و مهرش بسی بی‌کران می‌باشد. گواهی می‌دهم که محمد بنده و رسولش بوده و برترین آفریده‌ی اوست. درود خدا بر او، خاندان و یارانش و کسانی که از او در طول روزگاران و دوران‌ها به نیکی پیروی نمودند. سلام و درود خدا بر او باد.
ای مردم، تقوای الهی پیشه کنید، فرصت‌های نیکو را غنیمت بشمارید و آن‌ها را برای تقرب به خدای خود آباد گردانید. از کم‌کاری و بیهودگی بپرهیزید که پشیمان خواهید شد.
برادران، کسی که در این ماه مبارک، سودی نبرد، در چه زمانی سودمند خواهد شد!؟ هر کس در این ایام به درگاه خدا توبه نکند، در چه هنگامی توبه می‌کند و اصلاح می‌شود!؟ کسی که هنوز در کار نیک پیشگام نیست، در چه زمانی رستگاری و پایداری برایش حاصل می‌گردد؟! پس پیش از هدر رفتن وقت، این ماه را دریابید تا خدا بر شما مهر ورزد. خویشتن را از نابودی و بدبختی به دور دارید. بدانید که ماه مبارک‌تان رو به پایان و کاهش است، شب‌هایش به سپیده‌دم رسیده و روزهای گران‌بهایش به خط پایان نزدیک شده است.
ای مسلمانان، بقیه‌ی این ماه را با کارهای شایسته دریابید و نزد خدای بزرگ و والامرتبه توبه نمایید و به سوی او بشتابید. بدانید که کارها به خاتمه‌ی آن وابسته است، پس بکوشید این ماه مبارک را به خوبی پایان بخشید که دوسومش رفته است و یک سوم گران‌‌بها و دهه‌ی نیکوی اخیرش مانده است. با تصمیم صادق، بخشش پسندیده و نیکوکاری، آن را غنیمت شمارید. در شب‌هایش فروتنانه در برابر خدا برخیزید و به نیکی و خیراتش امیدوار باشید و از عذاب و کیفرش به خودش پناه جویید و از او کمک بخواهید، زیرا او بزرگوارترین بزرگوار و مهربان‌ترین مهربان است که خودش گفته: «وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ». (بقره/186). (هنگامی که بندگانم از من پرسیدند، به یقین من نزدیکم، دعای دعاکننده را وقتی مرا خواند، پاسخ می‌دهم. پس به من باید پاسخ دهند و به من ایمان بیاورند تا شاید به فرزانگی برسند). او هر شب هنگامی که یک سوم آن باقی بماند، به آسمان دنیا فرود می‌آید و بر بندگانش بخشندگی، بخشایندگی و مهربانی را ارائه داده و می‌گوید: چه کسی مرا می‌خواند تا به او پاسخ دهم؟ چه کسی می‌طلبد تا عطا کنم؟ چه کسی از من آمرزش می‌خواهد تا بیامرزم؟
شب قدر مبارک در این دهه است که در آن هر امر حکیمانه‌ای مقدر می‌گردد و به فرمان خداوند با عزت و دانا و حکیم مسائل آن سال در آن شب تعیین می‌شود. ملائکه از آسمان فرود می‌آیند و در آن نعمت‌ها، منافع و خیرات فزونی می‌گیرد. هر کس از روی ایمان و به امید پاداش آن شب را احیا کند، گناهان گذشته‌اش آمرزیده می‌شود. هر کس در این شب کوتاهی نماید و از خیراتش بی‌بهره گردد، محروم واقعی و ملامت شده است. این شب در دهه‌ی پایانی گنجانده شده و تعیین نشده است تا مردم در تمام این ده شب به نماز، قرائت و نیکوکاری مشغول گشته و بهره‌مند شوند و تا افراد فعال و جویای خیر از افراد تنبل تفکیک گردند. اگر مردم می‌دانستند که دقیقا در چه شبی هست، بیش‌ترشان تنها به احیای همان شب اکتفا می‌کردند. و چنان‌چه به طور آشکار زمانش را می‌فهمیدند، آزمایش دقیقی جهت تشخیص همت عالی از سافل صورت نمی‌گرفت.
با تلاش و اخلاص در پی شب قدر باشید ـ خدا شما را رحمت کناد ـ و از او بهره‌مندی از نیکی، خوبی و سلامت از بدبختی و سیه‌روزی را بجویید. هرگاه به آیات رحمت می‌رسید، فضل خدا را بطلبید. هرگاه آیات عذاب را می‌خوانید، از شر آن به خدا پناه ببرید. فراوان در رکوع بزرگی و عظمت خدا را یاد کنید. در سجده پس از تسبیح خدا تا می‌توانید دعا نمایید، زیرا نزدیک‌ترین حالت بنده به خدا هنگام سجده است. انسان می‌تواند برای خود، پدر و مادر، فرزندان و سایر مسلمانان دعا کند. ایستادن بعد از رکوع و نشستن میان دو سجده را طولانی کنید تا بخش‌های گوناگون نماز همانند قیام، رکوع، سجده و تشهد برابر باشد. ایستادن پس از رکوع محل سپاس و ستایش است، بنا بر این در آن هنگام به کثرت حمد و ثنا بگویید. نشستن میان دو سجده جای دعاست، پس مغفرت و رحمت بخواهید.
نماز شب را با دو رکعت سبک آغاز کنید، چون هنگامی که بنده بخوابد، شیطان بر گوش‌هایش سه گره می‌زند؛ هرگاه برخاست و خدا را یاد کرد، یک گره باز می‌شود. چون طهارت و وضو گرفت، دومین گره گشوده می‌گردد. و هرگاه نماز گزارد، گره سوم هم باز می‌شود. هنگامی که فردی به مسجد می‌آید و نماز برپا شده است، به امام بپیوندد، حتی اگر قیام شب را به دو رکعت سبک آغاز نکرده باشد، زیرا پیروی از امام مهم‌تر است. باید به نکته‌ای توجه کرد و آن این‌که برخی از مردم بعد از شروع نماز، میان صف‌ها فرجه‌ای برای مؤذن یا حافظ باقی می‌گذارند، این خلاف شرع است، چون فرمان شریعت بر مسدود کردن شکاف صف‌ها و پیوستگی آن هنگام آغاز نماز است. وقتی امام یا مؤذن بیایند باید در جای خالی صف بنشینند.
خداوند در فضیلت شب قدر می‌گوید: «إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ. وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ. لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ. تَنَزَّل الْمَلاَئِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ. سَلاَمٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ» (قدر/1-5). (به یقین آن را در شب قدر فرود آوردیم. چه چیز تو را آگاه کرد که شب قدر چیست؟ شب قدر بهتر از هزار ماه است. ملائکه و روح در آن به فرمان خدای‌شان از هر کاری فرود می‌آیند. سلامتی است آن تا طلوع سپیده).
خدا به ما و شما در قرآن ارجمند برکت عنایت فرماید.
نظرات