«یوسف قرضاوی» رئیس اتحادیه علمای مسلمان جهان به دلیل مشارکت رجال دین یهود از رژیم غاصب اسرائیل، دعوت سفیر قزاقستان برای شرکت در کنفرانس گفتوگوی ادیان در این کشور را رد کرد.
به گزارش خبرگزاری قرآنی ایران(ایکنا) به نقل از خبرگزاری اسلامی جهان، یوسف قرضاوی که در منزل خود در دوحه میزبان «عظمات بیردیبای» سفیر قزاقستان در قطر بود، با رد درخواست وی برای شرکت در کنفرانس بینالمللی گفتوگوی ادیان که قرار است در قزاقستان برگزارشود، علت رد این دعوت را حضور شرکتکنندگان یهودی از رژیم غاصب اسرائیل در این کنفرانس دانست.
تاریخچه گفتوگوی بین ادیان
همچنین اندیشه گفتمان بین ادیان در سطح بینالمللی یک قرن پیش مطرحشد و در سال 1932 میلادی فرانسه به عنوان نخستین منادی گفتمان بین پیروان ادیان در تاریخ آنزمان که با ارسال نمایندگانی به مصر با هدف گفتمان با علمای الازهر درباره امکان وحدت بین پیروان سه دین آسمانی اسلام، مسیحیت و یهودیت اقدامکرد، شناختهشد.
با گذشت سالها اندیشه گفتمان بین ادیان در سطح وسیع و پیشرفتهتری مطرحمیشود که بسیاری از مجامع بینالمللی در حال حاضر اقدام به برگزاری این قبیل همایشها میکنند.
اهداف برپایی کنفرانسهای گفتمان ادیان
تمامی کنفرانسهایی که با موضوع گفتمان بین ادیان انجاممیشود با یکی از محورهای زیر برگزارمیشوند: نخست اینکه هدف، ایجاد وحدت بین ادیان و یا تقریب آنها است که در این میان بر پایههای اعتقادی مشترک تاکیدمیشود.
دومین هدف از برپایی همایشهایی با عنوان گفتمان بین ادیان گسترش دامنه گفتوگو حتی با سایر ادیان غیر آسمانی و پیروان آنهاست که اخیرا شاهد برپایی چنین کنفرانسهایی با حضور پیروان بودایسم و هندوئیسم بودهایم.
استفاده از گفتمان با دریچهای دینی برای دستیابی به روزنههای مشترک سیاسی نظیر آنچه اخیرا در قطر و با حضور نمایندگان کاتولیک از واتیکان و حاخامهای یهود برگزارشد و تنی چند از رجال اسلام از حضور در این همایش سر باززدند.
چهارمین مسئلهای که میتوان از آن به عنوان هدف از برپایی همایشهایی با موضوع گفتمان بین ادیان نامبرد؛ ایجاد فرصتی برای تقریب پیروان ادیان مختلف و توافق بر برخی نقطهنظرات مشترک دانست که اهمیت اخلاق فاضل، حقوق بشر و تحریم غصب نمونههایی از این توافقات بین ادیان است.
دیدگاه علمای اسلام درباره گفتوگوی ادیان
این در حالی است که به گفته یکی از اندیشمندان جهان اسلام، گفتمان بین ادیان امری دستنیافتنی است چراکه ادیان با یکدیگر گفتوگو نمیکنند و در پایههای اعتقادی یکدیگر وارد نمیشوند، پس چگونه امکان دارد که پایههای مشترک بین آنها یافتشود.
وی در ادامه میافزاید: دین اسلام نیز رسالتی جز تکمیل ادیان قبلی خود و اتمام حجت بر بندگان خدا نداشت، چنانچه آیه قرآنی «و انزلنا الیک الکتاب بالحق مصدقا لما بین یدیه من الکتاب و مهیمنا علیه» و یا آیه مبارکه «و من یتبع غیر الاسلام دینا فلن یقبل منه» موید این مطلب است. علاوه براین چطور ممکن است ادیان با یکدیگر گفتوگو کنند، حال آن که یکدیگر را به رسمیت نمیشناسند؟!
از سوی دیگر «سلیم العوا» دبیرکل اتحادیه علمای مسلمان جهان چندی پیش طی یک سخنرانی در قاهره با بدون ثمر خواندن همایشهایی با نام گفتمان بین ادیان، گفت: در حالی که ادیان دیگر اسلام را به عنوان دین آسمانی و به رسمیت نمیشناسند و به راحتی فلسطین مقدس را دولتی غیر اسلامی و یهودی میخوانند، چگونه به نقاط مشترک در این کنفرانسها دستیابیم.
العوا همچنین افزود: در برخی از این کنفرانسها، پیروان مسیحیت نیز به دنبال مقاصد شخصی نظیر مجوز ساخت کلیسا، جواز ازدواج زن مسلمان با مرد غیر مسلمان و یا ارسال گروههای تبشیری برای انتشار دین مسیح در کشورهای اسلامی هستند.
وی یادآورشد: با وجود چنین انگیزههایی به طور حتم پیروان ادیان مختلف تنها به فکر مصالح خود بوده و از رسالت اصلی یعنی اتحاد و همبستگی دور میشوند.
نظرات