پنجشنبهشب 3 شهریور 1390 مصادف با شب بیست و ششم ماه مبارک رمضان از لیالی قدر، مسجد حاج عبدالرحمن عبداللّهی بوکان، میزبان جمعی از مؤمنان شبزندهدار مهمان خدای متعال بود.
بنا به گزارش پایگاه اطلاعرسانی اصلاح، پنجشنبهشب 3 شهریور 1390 مصادف با شب بیست و ششم ماه مبارک رمضان از لیالی قدر، مسجد حاج عبدالرحمن عبداللّهی بوکان، میزبان جمعی از مؤمنان شبزندهدار مهمان خدای متعال بود و با حضور اساتید علوم دینی و مردم مسلمان مراسم باشکوهی برگزار شد.
استاد محمود ویسی دعوتگر کُرد نیز یکی از مدعوین و سخنرانان اصلی این نشست مبارک بود. دکتر ویسی در ابتدای سخنانش دربارهی اهمّیّت شب قدر و لزوم استفادهی بهینه از لیالی پربرکت قدر سخن گفت.
وی در ادامهی سخنانش دربارهی نقش مسجد در جامعهی دینی کردستان گفت: بنا به فرمودهی قرآن: «لَمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوَى مِنْ أَوَّلِ يَوْمٍ أَحَقُّ أَنْ تَقُومَ فِيهِ فِيهِ رِجَالٌ يُحِبُّونَ أَنْ يَتَطَهَّرُوا وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُطَّهِّرِين» 108/توبه. حتم دارم این مسجد و همهی مساجد کردستان از همان روز نخست، بر اساس تقوا بنا نهاده شدهاند و مردان و زنانی هستند که خواستار آنند که در این مساجد پاک شوند؛ در این زمینه به حضور خاشعانه و مشتاقانهی مردم در مساجد استشهاد نمود که حضور مردم در این شبهای مبارک در مسجد و انجام عبادات و نوافل نشانهی صادقی بر تأسیس آنها بر اساس تقوا بوده است. وی همچنین بر این نکته تأکید نمود که مسجد همچنانکه قرآن تأکید میکند محل پاک شدن انسان مؤمن از زنگار گناه و غفلت است و محل تربیت و معراج مؤمنان طالب پاکی و خاشی است.
این استاد علوم دینی به علت عدم پذیرش استغفار در نزد پروردگار اشاره نمود و افزود: ما فقط به استغفار زبانی اکتفا نموده و شوق انجام گناه در سویدای دلمان وجود دارد؛ استغفاری، طلب آمرزش واقعی است که شوق گناه را در دل انسان مؤمن تبدیل به پشیمانی و ترک آن لذایذ آنی و زودگذر نماید.
وی در بخش دیگر از سخنانش به وضعیت انسان مؤمن در لحظهی فرا رسیدن مرگ اشاره کرد و ضمن اشاره به آیات مبارکهی «فَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّةُ نَعِيمٍ» 88 و 89 / واقعه. افزود: انسان مؤمن به محض فرا رسیدن مرگ، با استقبال ملائک روبرو میشود و در بهشت برزخی در خوشی وصفناپذیری میزید و مراحل کمال خود را تا روز قیامت کبری بر حسب خودسازیاش در دنیا ادامه میدهد.
وی به نقش سنّت تراویح و احیاء و شبزندهداری در ده شب اخیر ماه مبارک اشاره نمود و در این زمینه به دو فرمودهی صحیح پیامبر (ص) استناد کرد که میفرماید: «مَنْ قَامَ لَيْلَةَ الْقَدْرِ إِيمَانًا وَاحْتِسَابًا غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ ، وَمَنْ صَامَ رَمَضَانَ إِيمَانًا وَاحْتِسَابًا غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ.» وی به درگاه خداوند رحمان و رحیم ابراز انابه نمود که عبادات و شبزندهداری و روزهی همهی مؤمنان-حاضر و غایب- در این ماه مبارک مقبول درگاه ایشان قرار گرفته باشد و سبب آمرزش و مغفرت همهی گناهان قبلی شده باشد.
وی، به نقش جماعت و اقامهی نماز جماعت در مسجد در اول وقت آن اشاره کرد و امید خواست که مسلمانان معاصر نیز بهسان صحابهی کرام و تابعین جلیل در اقامهی نماز در مسجد مصرّ و دایمالحضور باشند.
وی در پایان سخنانش به نقش حجرههای سنّتی علوم دینی در دینورزی مردم کردستان اشاره نمود و اضافه کرد افتخارش به مدت تلمّذ و شاگردی در خدمت اساتید ارجمند علوم دینی در مناطق کردنشین و به ویژه شهر سقّز بوده که حدود 25 سال پیش در حجرهای کوچک نُه متری فاقد امکانات اولیهی زندگی، به همراه چند طلبهی دیگر در خدمت استاد، مشق علم و دینداری مینموده است و اکنون مفتخر است که فراوردهی چنین مکان مقدّسی در کردستان همیشه مظلوم و محروم بوده است.
در بخش دیگری از مراسم، ماموستا ابراهیم صوفیزاده مدرّس و امام جماعت مسجد حضرت ابراهیم(ع) بوکان به نقش مسجد در اسرا و معراج پیامبر(ص) اشاره نمود و گفت: همچنانکه پیامبر(ص) از مسجد الحرام به مسجد الأقصی شبروی نمود و از آنجا به اوج ملکوت و آسمانها عروج کرد، انسان مؤمن نیز باید در مسجد و از طریق نماز به معراج برود.
این استاد علوم دینی به همّت قابل تقدیر مردم کردستان -به طور عام- و بوکان -بهطور خاص- در بازسازی و تأسیس مسجد بالید و تعمیر مساجد و آبادانی آنها را نشانهی ایمان بهخدا معرفی نمود. وی ضمن بررسی کوتاهی از تاریخچهی مدارس علوم دینی در منطقهی موکریان و بوکان افزود: در گذشتهی نه چندان دور این منطقه، مهد تربیت و آموزش علما و دانشمندان بزرگ دینی بوده است و مسجد با همهی عظمتی که در اسلام دارد به وسیلهی علما اداره شده و میشود و مایهی تأسّف است که اکنون در این منطقهی عالمپرور و دیندوست، حتّی علما نیز فرزندان خود را به فراگیری علوم دینی تشویق نمیکنند. وی علّت امر اسفبار افول سنّت طلبگی را، بدی وضعیت معیشتی علمای دینی در این منطقه دانست. وی افزود: از همهی مردم مسلمان استدعا دارم همچون گذشته به این مهمّ توجّه نمایند و احیا و تداوم سنّت طلبگی، آموزش و تربیت عالم دینی وجههی همّت مردم مسلمان قرار گیرد.
استاد عزیز ترجان دگر عالم دینی شرکتکننده در این مراسم ضمن سخنانی به آداب و قواعد حضور در مساجد اشاره کرد و گفت: قرآن میفرماید: «وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّه»؛ مسجدها مال و از آن خدایند، نه مال مردم؛ مساجد ملک شخصی هیچکس نیستند، هیچ کسی حقّ ندارد نسبت به مسجد ادّعای مالکیت داشته باشد، در مسجد که خانهی خداست، خداوند متعال میزبان و صاحب خوان نعمت است، همهی مسلمانان پیر و جوان، زن و مرد، میهمان خدایند و همه بر سر سفرهی رحمت وی حاضر میشوند، همه مدعوی خداوندگار رحمان رحیماند، پس همه شأن مساوی دارند. در مسجد هیچکس جایگاه دایمی و خاص ندارد، نه مردم و نه عالمان دینی حق ندارند انتظار داشتن امتیاز و جایگاه خاص و برخاستن و احترام از مردم داشته باشند، اگر طالب احتراماند باید خود نیز به احترام سایرین در هنگام ورود برخیزند.
وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: تذکر این آداب به منزلهی ترویج بیادبی نیست، بلکه در زمان پیامبر(ص) مردان در صفوف نخستین و کودکان و نوجوانان در پشت سر آنان و زنان- که مانند امروز مسجد جداگانه نداشتند- در صفهای آخر مسجد به نماز میایستاند. پیامبر در پایان اقامهی صلات سه بار با صدای بلند میفرمود: «لاَ إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، اللَّهُمَّ لاَ مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ وَلاَ مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلاَ يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الْجَد» و زنان مسلمان با شنیدن این دعای مأثور راه را برای خروج مردان از مسجد میگشودند.
وی تأکید کرد: اکنون که مساجد به سبک و سیاق زمان صدر اسلام نیست، چه نیکوست مردان سالخورده در صفهای نخستین و کودکان و نوجوانان در صفهای پشت سر آنان به احترام بایستند، ولی اگر پیرمردی دیر به جماعت رسید به هیچوجه حق ندارد کودک یا نوجوان صفهای پیشین را به صفوف بعدی بیاورد.
وی در پایان سخنانش اشاره نمود که پیران سالخورده حق ندارند از حضور کودکان در مساجد اظهار بیزاری کنند، چراکه همهی ما دیر یا زود با دنیا وداع خواهیم نمود و این کودکان و نوجواناناند که جای ما را در مسجد، جامعه و تاریخ آینده پر خواهند نمود.
گفتنی است، در ابتدای این نشست معنوی صلاحالدین یوسفزاده امام جماعت مسجد حاج عبدالرحمن عبداللّهی ضمن سخنانی کوتاه، حضور حضّار را مایهی خیر و برکت برشمرد و از همهی مردم منطقه به خاطر همیاریهای مادّی-معنوی، در بازسازی مسجد، تقدیر و تشکّر به عمل آورد.
شایان ذکر است، میانبرنامهی سخنرانیها، قرائت شعری دربارهی جایگاه مسجد، سرودهی ماموستا عبدالرحمن ناصری به نیابت به وسیلهی عبدالباسط دانشآموز و اجرای سه سرود از دو گروه سرود «مصباح» و «امّت» حول محور مناجات با خدای متعال و نیز مدح پیامبر اسلام(ص) و پذیرایی از مهمانان حاضر در این خانهی خدا بود.
ضمناً این مراسم که بعد از ادای نماز واجب عشاء و سنّت تراویح آغاز شد؛ سه رکعت اخیر آن همراه با قنوتی جانفزا و روحپرور به امامت استاد محمود ویسی برگزار شد.
مراسم احیای شب قدر با سخنان جانفزای استاد ویسی
مراسم احیا از ساعت یک بامداد پی گرفته شد و یک جزء قرآن با قرائت دلنشین استاد سعد الغامدی پخش شد، سپس دگر بار دکتر ویسی طی سخنان مبسوطی از فضایل شب قدر و بهترین اعمال در بهترین اوقات سخن گفت و خاطرنشان کرد که بهترین عمل در این روزها و شبهای مبارک قدر، توبه و استغفار است و ما باید از همهی مکفرات در جهت امحای آثار گناهان سود جسته تا شاید یکی از این اسباب و وسایل، سبب آمرزش و مغفرت الهی قرار گیرد.
وی همچنین به نقش عبادات در تزکیهی انسان مؤمن اشاره نمود و افزود: عبادات برای انسانی که بدحال و مریض است نقش درمان تلخ را دارند و انسان بیمار باید -خواه ناخواه- جهت دستیابی به صحّت و سلامتی از آن نوشداروی عبادات بنوشد تا اینکه به صلاح برسد و عبادت بتواند نقش غذای مغذّی روحی را در جهت التیام دردها، رنجها و رسیدن به قرب الهی ایفا نماید. وی تأکید نمود که عبادت صرفاً باید برای خدا و محض امتثال و اطاعت انجام گیرد و انجام عبادت برای کسب لذّت «شرک» محسوب میشود.
در پایان مراسم احیاء، دو ركعت نماز وتر به امامت دکتر ویسی اقامه شد و معتکفان با سلام و درود جهت خوردن سحری راهی منازلشان شدند.
استاد ویسی در خطبهی جمعهی روستای قازلیان: لباس تقوا بهترین نوع لباس است
شایان ذکر است روز جمعه 4 شهریور 1390 استاد ویسی در مسجد روستای قازلیان بوکان حضور یافت، وی در ضمن خطبهی نماز جمعه و توصیهی نفس خود و مأمومین به رعایت تقوای الهی، خطاب به مؤمنان مشتاق، دربارهی مراعات پوشش ظاهری و باطنی به وسیلهی لباس ظاهر که هم زینتبخش انسان است و هم پوشانندهی عورتش سخن گفت و تأکید کرد؛ لباس بهتر و نیکوتر همان رعایت تقوای الهی است و نقش عبادات را به سان توشه و زاد در رسیدن به مغفرت و رحمت الهی ارج نهاد و زنان مؤمن صالح را به رعایت پوشش شرعی، تبلیغ و دعوت به رعایت آن، فرا خواند.
نظرات
عبدالله
05 شهریور 1390 - 11:58این مراسم، بسیار معنوی و جالب بود، بنده بعد از مدتها در این شب دوبار گریستم: بار اول هنگام خواندن قنوت توسط ماموستا و بار دوم هنگام سخناناش در نوبت دوم برنامهی احیاء که در بارهی ثعلبهی انصاری و ماجرای حساسیت وی به گناهی که مرتکب شده بود و توبه و نهایت شوق بخششاش از طرف خداوند متعال و باخبرشدناش از طریق جبرئیل امین و پیامبر -ص- و جان دادنش و نیز تشیع توسط کروبیان سخت مرا متأثر نموده و به گریه انداخت و اما دوستان این حسن تا آن حسن صد گز رسن! ما کجا و صحابهی کرام -رض-کجا؟! تو را به خدا حیف نیست این قدیسان خدا، این بزرگان که انوار و شرارههای ریزش وحی را از نزدیک لمس و مزمزه میکردند، آماج تاخت و تاز و یورش ناجوانمردانهی برخی از جهال قرار گیرند؟ امیدوارم استاد ویسی همواره مشمول ازدیاد ایمان، اخلاص و هدایت و توفیق خداوند باشد و بارک الله فیکم و اصلح الله بال وحال کاتب هذا الخبر آمین!
توحید
06 شهریور 1390 - 12:04بنده این علانیت دعوت را در شهرستان بوکان به فال نیک میگیرم، امیدوارم همواره جریان وسطیت به دور از افراط غالیان و تفریط کوتهبینان مجال رشد و زمینهی بروز داشته باشد. چه نیک فرمود: "ألم تر كيف ضرب الله مثلا كلمة طيبة كشجرة طيبة أصلها ثابت وفرعها في السماء تؤتي أكلها كل حين بإذن ربها ويضرب الله الأمثال للناس لعلهم يتذكرون ومثل كلمة خبيثة كشجرة خبيثة اجتثت من فوق الأرض ما لها من قرار "
حهوزه گهوره
06 شهریور 1390 - 12:05سخنان ماموستا صوفی زاده و علی الخصوص ماموستا ترجان بسیار جالب و نادر بودند!
حهوزه گهوره
06 شهریور 1390 - 12:08شیخ اجل سعدی استاد سخن چه خوش فرمود: مبارکتر شب و خرمترین روز به استقبالم آمد بخت پیروز دهلزن گو دو نوبت زن بشارت که دوشم قدر بود امروز نوروز مهست این یا ملک یا آدمیزاد پری یا آفتاب عالم افروز ندانستی که ضدان در کمینند نکو کردی علی رغم بدآموز مرا با دوست ای دشمن وصالست تو را گر دل نخواهد دیده بردوز شبان دانم که از درد جدایی نیاسودم ز فریاد جهان سوز گر آن شبهای باوحشت نمیبود نمیدانست سعدی قدر این روز
اسماعیل
06 شهریور 1390 - 09:30اسلام معنوی- عرفانی و اخلاقی چه لذتبخش است! در این مراسم حتا یک کلمه هم از سیاست سخن گفته نشد، واقعا اگر خواستی چیزی را بزک کرده و از بین ببرید، بیایید با سیاست آلودهاش کنید!
gholamreza akhavan
06 شهریور 1390 - 10:31زندگی شما میتواند به زیبایی رویاهایتان باشد. فقط باید باور داشته باشید که میتوانید کارهای سادهای انجام دهید. در زیر لیستی از کارهایی که میتوانید برای داشتن زندگی شادتر انجام دهید، آورده شده است. هر روز آنها را به کار بگیرید و از زندگی خود در این سال لذت ببرید. سلامتی: 1- آب فراوان بنوشید. 2- مثل یک پادشاه صبحانه بخورید، مثل یک شاهزاده ناهار و مثل یک گدا شام بخورید.. 3- بیشتر از سبزیجات استفاده کنید تا غذاهای فراوری شده. 4- بااین 3 تا E زندگی کنید: Energy (انرژی) Enthusiasm(شورواشتیاق) Empathy(دلسوزی و همدلی) 5- از ورزش کمک بگیرید. 6- بیشتر به یاد خدا باشید . 7- بیشتر از سال گذشته کتاب بخوانید. 8- روزانه 20 دقیقه سکوت کنید و به تفکر بپردازید. 9- 7 ساعت بخوابید. 10- هر روز 10 تا 30 دقیقه پیادهروی کنید و در حین پیادهروی، لبخند بزنید. شخصیت: 11- زندگی خود را با هیچ کسی مقایسه نکنید: شما نمیدانید که بین آنها چه میگذرد. 12- افکار منفی نداشته باشید، در عوض انرژی خود را صرف امور مثبت کنید. 13- بیش از حد توان خود کاری انجام ندهید. 14- خیلی خود را جدی نگیرید. 15- انرژی خود را صرف فضولی در امور دیگران نکنید. 16- وقتی بیدار هستید بیشتر اهداف خود را مجسم کنید. 17- حسادت یعنی اتلاف وقت، شما هر چه را که باید داشته باشید، دارید. 18- گذشته را فراموش کنید.. اشتباهات گذشته شریک زندگی خود را به یادش نیاورید. این کار آرامش زمان حال شما را از بین میبرد. 19- زندگی کوتاهتر از این است که از دیگران متنفر باشید. نسبت به دیگران تنفر نداشته باشید. 20- با گذشته خود رفیق باشید تا زمان حال خود را خراب نکنید... 21- هیچ کس مسئول خوشحال کردن شما نیست، مگر خود شما. 22- بدانید که زندگی مدرسهای میماند که باید در آن چیزهایی بیاموزید. مشکلات قسمتی از برنامه درسی هستند و به مانند کلاس جبر میباشند. 23- بیشتر بخندید و لبخند بزنید. 24- مجبور نیستید که در هر بحثی برنده شوید. زمانی هم مخالفت وجود دارد. جامعه: 25- گهگاهی به خانواده و اقوام خود، مخصوصا پدر و مادر زنگ یا سری بزنید. 26- هر روز یک چیز خوب به دیگران ببخشید. 27- خطای هر کسی را به خاطر هر چیزی ببخشید. 28- زمانی را با افراد بالای 70 سال و زیر 6 سال بگذرانید. 29- سعی کنید حداقل هر روز به 3 نفر لبخند بزنید. 30- اینکه دیگران راجع به شما چه فکری میکنند، به شما مربوط نیست. 31- زمان بیماری، شغل شما به کمک شما نمیآید، بلکه دوستان شما به شما مدد میرسانند، پس با آنها در ارتباط باشید. زندگی: 32- کارهای مثبت انجام دهید. 33- از هر چیز غیر مفید، زشت یا ناخوشی دوری بجویید. 34- محبت درمانگر هر چیزی است. 35- هر موقعیتی چه خوب یا بد، گذرا است. 36- مهم نیست که چه احساسی دارید، باید به پا خیزید، تمیزترین لباس خود را به تن کرده و در جامعه حضور پیدا کنید. 37- مطمئن باشید که بهترین هم میآید. 38- همین که صبح از خواب بیدار میشوید، باید از خدایتان شاكر باشيد. 39- بخش عمده درون شما شاد است، بنابراین خوشحال باشید. آخرین اما نه کماهمیتترین: 40- لطفا این موارد را به هر کسی که می شناسید، بفرستید. کمک کنید تا پیامهای مثبت همیشه در جهان جاری باشد و بازتاب آنرا در زندگیتان ببینید
م.ب
06 شهریور 1390 - 01:39جناب کاک رحیم منظورم این است که هر امری را باید به کاردانش سپرد و نیز در زمان و مکان خاص هرکاری، همان کار شایسته است و فرض وقت است. فرض بفرمایید اگر استاد ویسی در محراب بهجای اصلاح نفوس و فروض اوقات و احسن اعمال از سیاست سخن بگوید، سخنانش هرگز آن صفا، حلاوت، لذت و گیرایی کنونی را نخواهد داشت که که اکنون دارد!آشکار است، مردم برای شنیدن و فراگیری سیاست و عمل سیاسی به مسجد نیامده و پای منبر وعظ نمینشینند، چونکه جای دیگر و کانالی دیگر برای آگاهی از اینگونه سخنان را خوب میدانند و همانطور که آیه تصریح دارد؛ مسجد جای پاک شدن و طهارت قلب است نه چیز دیگر، خب اگر ماحصل کار پاک شدن و طهارت در مسجد، درست شدن و تربیت سیاستمدار اخلاقی و سیاست راستین شد، چه بهتر فبها المراد والمقصود! وصلی الله علیه و علیه آله و سلم. وعلیکم السلام
رحيم
06 شهریور 1390 - 11:25باید بیشتر به قلوب و امراض آن و احیای آنها توجه کنیم سیاست بدون قلب سلیم مساوی است با جحیم .این دعوت از راه قلوب رشد و نما یافت و از راه قلوب هم تاثیر می کند و از راه قلوب انسان ساز می شود
بوکانی
06 شهریور 1390 - 03:23حضوراستادویسی نقش بسیارچشمگیری درتوجه افراد عام وخاص به افکارایشان داشت واینک افرادزیادی درباره افکارایشان وجماعتی که ایشان به آن وابسته است سئوال می کنند. وحتی برنامه ساعت یک ونیم سپیده که ازاول رمضان بانام سوکنایی دل پخش می شد اینک بسیار موردتوجه افرادی قرار گرفته که بعدازحضورایشان دربوکان مرتبا مباحث اورا پیگیری می کنند وافسوس می خورند که چرا این برنامه راازاول ندیده اندواین ماموستا چرا زودتربه بوکان نمی آمد تابیشتر وزودتر اورابشناسیم. امیداست حضور اساتیدی چون ایشان استمرار داشته باشد تا مردم بیشتر با جماعت آشنا شوند.
عمر
07 شهریور 1390 - 10:29بیاییم از خود بپرسیم چرا مراسم معنوی رمضان را که به گفته شاهدانش توسط مکتب قرآن در شهرهای مناطق کردنشین اهل سنت با وجود ممانعت و اشکالتراشی زیاد، برگزار می شد، امسال از برگزاری آن با توسل به انواع دسیسه ها و تهدیدهای واقعی، ممانعت به عمل آوردند؟
بدوننام
10 شهریور 1390 - 06:40به نظر من، مشکل آنان این است که قبل از انجام مراسم فراخوان میدهند و تاریخ و زمان دقیق مراسم را بر روی سایت رسمیشان اعلام میکنند و سابقهی چند مراسم چشمگیر در سالاهای قبل، سبب حساسیت برخی نهادها و عوامل امنیتی شده است، کارشان نوعی فرقهگرایی و جمع کردن گروه خودشان است اما دیگران بدون هیچ هیاهویی کار خود را انجام میدهند و آنان را در مقابل عمل انجامشده قرار میدهند.
بدوننام
08 شهریور 1390 - 09:07با سلام برادران ارجمند در تهيه و تدوين متن بهتر نيست دقت بكنيد ببينيد براي كاك محمود ويسي چه جور و در چند جا عناوين بكار برديد خب كه چي ؟؟؟؟؟؟ مي خواستيد همون اول چند سطر استاد ارجمند را معرفي بكنيد نه اينگونه در داخل متن هي تكه بياييد به نظر من اينگونه كارها از روحيه دعوتگري و اصلاحگر به دور مي باشد والله اعلم استاد محمود ویسی دعوتگر نامی کُرد این استاد علوم دینی استاد دانشگاه تقریب مذاهب تهران، عضو اتحادیهی جهانی علمانی مسلمین به نقش ******** خواهش بندهی ارسالکنندهی این کامنت این است که اهل فن، فراز بالا را تجزیه و تحلیل کنند! آیا نویسنده و تنظیمکنندهی خبر در اشتباه بوده یان منتقد محترم از اصول خبرنویسی کوچکترین آگاهی ندارد؟!
احمد
09 دی 1391 - 07:23با سلام و احترام... بنده یک دانشجوی شیعه هستم که از یکی از کلاسهای دانشگاهی استاد ویسی استفاده کردم ...انصافا انسان دانشمند و شریف و تاثیر گذاری هستند. باید قدردان ایشان باشید.
بدوننام
26 شهریور 1390 - 08:09گزارش جامعی بود!
بدوننام
26 شهریور 1390 - 02:40بنظر اینجانب هم بکار بردن القاب و عناوین پر طمطراق نه تنها کمکی به شناساندن شخصیت کسی نمیکند بلکه بعضا نتیجه ای معکوس داشته و از فضای روحی حاکم بر قضیه هم میکاهد لطفا اینقدر عاشق القاب و عناوین نباشید
بدوننام
27 شهریور 1390 - 11:31مامۆستا عهزیزی تورجان پیاوێکی باش و ههژاره و خوێندهواریشه! لهم مهجلیسهشدا قسهکانی خۆش بوون، قسهی دڵی من دهکرد! زۆر سهیره نازانم هیندهک لهو پیرهپیاوانه وهدهزانن مزگهوت ماڵی باوکیانه یان وهدهزانن خانهی ساڵمهندانه! تهنانهت دیومه به توندوتیژییهوه منداڵانیان له مزگهوت دهرکردووه. یان هیندهک مامۆستا- بخوێنهوه زۆربهی ههره زۆریان- که دێنه ناو مزگهوت، یهکسهر هاته لای میحراب- جێگهی شهڕ لهگهڵ نهفس و شهیتان - گیر نابن. کاکه به خودای ههموو لای خودا ڕێزمان ههیه، جا ههرکهس لهخواترسانی پتر بێ، ڕێزهکهشی لهلای خودا زیاتره!کهس له کهس گهورهتر نییه خودا نهبێ! ههزار ڕهحمهت له گۆڕت کاک ئهحمهد، کهس وهکوو تۆ بهو شتانه نارهحهت نهبوو!
بدوننام
24 شهریور 1390 - 07:04امیدوارم هر کجا که هستید موفق و موید باشید
بدوننام
24 شهریور 1390 - 07:11به نظر بنده برنامه های مکتب و این نوع برنامه ها از لحاظ محتوایی و نیز مکان برگزاری مراسم و همگن بودن افراد شرکت کننده در آن مراسمات و ... با هم تفاوت دارند و این تفاوتها را همگی داریم میبینیم به هر حال برای همه آرزوی قبولی طاعات و عبادات را از خداوند باریتعالی خواستارم