بسم الله الرحمن الرحیم
...للهِ الْأَمْرُ مِنْ قَبْلُ وَ مِنْ بَعْدُ وَ یوْمَئِذٍ یفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ *بِنَصْرِ اللَّهِ ینْصُرُ مَنْ یشاءُ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ * وَعْدَ اللَّهِ لا یخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا یعْلَمُونَ(روم/4و5و6)
به فاصله ی کمتر از یک ماه از سقوط دیکتاتور تونس، جنبش آزادی‌خواه ملت مصر هم پس از 18 روز مقاومت دلیرانه و خستگی‌ناپذیر و تقدیم صدها شهید سرفراز، به بار نشست و اصلی‌ترین خواسته ی معترضان-که همانا سقوط رژیم سی‌ساله ی دیکتاتوری بود- محقق شد.
جماعت دعوت و اصلاح ایران، ضمن ادای احترام به روان همه ی شهیدان راه آزادی و عدالت و عرض تبریک به پیشگاه همه ی آزادی‌خواهان جهان، مردم قهرمان مصر، احزاب و جریانات فکری و سیاسی این کشور و به ویژه جنبش اخوان‌المسلمین، لازم می داند موارد زیر را خاطر نشان نماید:
1- اگرچه سقوط دیکتاتورها در هر نقطه از جهان، شادی آفرین و دستاوردی برای بشریت است، اما موقعیت ویژه ی فرهنگی و سیاسی و جایگاه منطقه‌ای و بین‌المللی مصر، اهمیت ویژه‌ای به این تغییر می بخشد. مرز مشترک با غزه و فلسطین اشغالی، آبراه استراتژیک کانال سوئز، عمق فرهنگی، دینی و تاریخی مصر و ثقل ویژه ی آن در جهان عرب و جهان اسلام و بالاخره نقش محوری مصر در فراز و فرود تحولات خاورمیانه چه در جنگ با رژیم غاصب اسرائیل و چه در روند سازش، جایگاه راهبردی این تغییر را برجسته تر می سازد. البته به همه ی اینها باید حضور فعال و پویای جریان بیداری اسلامی و به طور مشخص جنبش اخوان المسلمین را افزود که تأثیرگذاری آن در عرصه ی فرهنگ و سیاست غالب کشورهای اسلامی، غیرقابل انکار است.
2- هرگونه تغییر در سرنوشت ملت ها، مستلزم تلاش خودجوش و درونزا در راستای اصلاح و تغییر است. "...إِنَّ اللَّهَ لا یغَیرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى یغَیرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ..."(رعد/11) ملت ها باید توان خود را باور داشته باشند و همواره در تکاپوی رسیدن به وضعیت مطلوب تر و شرایط زیست متعالی تر باشند. دگرگونی اخیر در تونس و مصر، تفسیر مجسم این آیه ی شریفه در حیات سیاسی معاصر هستند. نشانه ها و زمینه هایی از تغییر در برخی کشورهای دیگر نیز به طور ملموس در حال بروز است و برخی رژیم ها، با پذیرش ضمنی بخشی از مطالبات مردم، در صدد فائق آمدن بر خواست تغییرات زیربنایی برآمده اند.
3- انقلاب مصر و پیش از آن تونس، دربردارنده ی اندرز بیم دهنده ای برای همه ی زمامداران است. پیام روشن هر دو این است که توان دولت ها در سرکوب ملت ها محدود و در برابر طوفان اراده ی جمعی انسان ها به شدت ناکارآمد و غیر قابل اتکاست. از دیگرسو اساسا سنت الهی بر چرخش قدرت بین مردمان تعلق دارد "...وَ تِلْكَ الْأَیامُ نُداوِلُها بَینَ النَّاسِ..."(آل‌عمران/140).
اصولاً در دست داشتن قدرت، به مثابه ی فرصتی گذرا برای خدمتگزاری به شهروندان است تا در پرتو ارتقای آگاهی های عمومی، تقویت جامعه ی مدنی، اهتمام متوازن به نیازهای متعدد و متکثر بشر و در یک کلام آنچه امروز "حکمرانی خوب" نامیده می شود، میانگین سطح زندگی شهروندان از زوایای مختلف ارتقا یابد. زمامداران همواره باید به یاد داشته باشند که این ملت ها هستند که می مانند و"خــّرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد!"
4- آنچه در مصر تا به این لحظه محقق شده است، در عین اهمیت و ارزشمندی، تنها گام اول تغییر است. پی ریزی نظام جایگزین، به گونه ای که تحقق اراده ی ملت را تضمین نماید، مهم تر و بلکه دشوارتر از پیروزی بر رژیم دیکتاتور است. پاسداشت ارزش های والای انسانی از قبیل آزادی، عدالت، کرامت انسانی و حقوق شهروندی مستلزم عبور از شور انقلابی و اتکا به عنصر خِرد و اندیشه و اجتناب از تکروی و اقدامات افراطی است که غالبا در بستر انقلاب ها، مجال بروز و ظهور می یابد و بعضا جوهر حقیقی انقلاب را به مخاطره ی جدی می اندازد.
5- سخن پایانی متوجه جنبش اخوان المسلمین و عموم نیروها و جریاناتی است که حوزه ی معنویت و دین را برای تحقق اصلاحات فرهنگی، اجتماعی و سیاسی انتخاب کرده اند و آرمان های اسلامی را سرلوحه ی برنامه های خود قرار داده اند.
تجربه ثابت کرده است، هرگونه اشتباه در شناخت و تحلیل وضعیت و تلاش برای تحمیل خواست خود بر اراده ی ملت ها، می تواند یک خطای راهبردی را رقم زند و جایگاه محوری اسلام را در حیات اجتماعی با چالش جدی مواجه سازد. مرحله ی کنونی فرصتی است گرانبها فراروی جنبش اخوان المسلمین ـ که بخشی اصیل از مبارزه ی تاریخی ملت مصر در راه بازپس گیری کرامت و حقوق شهروندی و جایگاه شایسته ی تمدنی است ـ تا ثابت کند که اصولاً حضور این جنبش نه تنها زمینه ساز حذف دیگران با هر عقیده و فکری نخواهد شد، بلکه همواره حقوق و آزادی های اساسی همه ی شهروندان را پاس می دارد.
انقلاب ها از ظرفیت تبدیل به ضد خود برخوردارند و اگر به درستی مدیریت نشوند، می توانند ستم را در رنگ و ظاهری متفاوت نهادینه کنند. بی توجهی نسبت به ویژگی های هویتی شهروندان و فقدان دگرپذیری یکی از خطرناک ترین آفت های یک انقلاب است؛ که: "الملک یبقی مع الکفر و لایبقی مع الظلم".
جماعت دعوت و اصلاح ایران
23/11/89
نظرات