سخنرانی اوباما در قاهره در ماه ژوئن، سومین تلاش او برای سخن گفتن با جهان اسلام در جستجوی دوستی و همراهی با مسلمان هاست.
انتخاب قاهره برای سخنرانی شکستی برای دموکراسی اوباما

«کلمه»- "وجیهت علی" مسلمان آمریکایی- پاکستانی، نویسنده و وکیل است.از کارهای او "صلیبیون داخلی" در مورد زندگی مسلمانان پس از حمله 11 سپتامبربه آمریکا ست. وی همچنین دبیر سایت Altmuslim.com است."علی" در این مقاله که در روزنامه "گاردین" منتشر شده است، ضمن اشاره به مصر به عنوان محل سخنرانی اوباما رییس جمهور آمریکا با مسلمانان جهان در ماه ژوئن، نگاهی نیز به وضعیت دموکراسی و حکومتهای ضد دموکراسی در منطقه دارد.

انتخاب قاهره به عنوان محل سخنرانی اوباما برای جهان اسلام این گمان را تقویت می کند که این انتخاب به معنای تایید یک رژیم دیکتاتوری در کشوری است که همواره نسبت به آزادی های مذهبی و سیاسی بی اعتنا بوده است.
افزون بر این نکته، مصر مدرن همواره محل جذابی برای توریست ها بوده است .حکمرانی آمرانه 30 ساله حسنی مبارک به معنای حکومتی بدون تحرک و سختگیر برمردم این کشور بوده است.رهبری که نقش یک دیده بان وفادار، ضد دموکراتیک و طرفدار غرب را بازی کرده است.
چه بسا ترکیه محل مناسب تر،ایده آل تر و فعال تری بود کشوری که در زمینه پیوند بین دموکراسی و دین عرفی حرکت کرده است. انتخابات حزب "عدالت و توسعه" - حزبی میانه رو ودر ضمن مایل به غرب با پیش زمینه اسلامی- شاهدی بر این مدعاست.اوباما حتی می توانست اندونزی را به عنوان پر جمعیت ترین ملت اسلامی در جهان انتخاب کند، کشوری که به تازگی انتخاباتی آزاد را پشت سر گذاشته و شهروندانش در این انتخابات راست ها و تندروهای اسلامی را به نفع میانه رو ها کنار گذاشتند.
سخنرانی اوباما در قاهره در ماه ژوئن، سومین تلاش او برای سخن گفتن با جهان اسلام در جستجوی دوستی و همراهی با مسلمان هاست. چیزی که در سال های گذشته با عملکرد تحقیر آمیز بوش در جنگ با تروریسم و زبان نیش دار او مخدوش شده بود. اوباما در اولین مصاحبه اش با العربیه اذعان کرد: "وظیفه من نسبت به جهان عرب رساندن این پیام است که آمریکایی ها دشمن شما نیستند."
اما تا بدین جای کار انتخاب مصر برای سخنرانی اوباما با مسلمانان، نوعی حمایت صریح و تایید اعتبار دیکتاتوری مبارک است.این مساله کلیشه های به حقی که درباره سیاست تملک جویانه و خودخواهانه آمریکا به جای مردم گرایی در میان عرب ها و جهان اسلام وجود دارد را تصریح می کند. اعانه های آمریکا به مصر با وجود خشونت حکومت در برابر نیرو های مخالف، آزادی مطبوعات و وبلاگ نویسان وشکنجه و دستگیری ها در این کشور است.
مصرمبارک به آمریکا سود های بسیاری می رساند که در عوض خدمات مخابراتی است.آن چه هم اکنون برای دیکتاتورها به صورت یک سرگرمی روتین درآمده، به بازی گرفتن قانون است. دولت مبارک به تازگی برای انحلال برخی احزاب مذهبی مانند "اخوان المسلمین" دست به تغییر برخی مفاد قانونی زده است.هم چنین نظارت قضایی بر انتخابات پیش رو را بی اثر کرده است چیزی که در نتیجه آن، حکومت به پسر مبارک "جمال مبارک" به ارث خواهد رسید.
چنین بی باکی هایی در عربستان سعودی، پاکستان و اردن برای خفه کردن دموکراسی وجود دارد.همه آنها متحدان قدیمی آمریکا هستند، دولتهایی منزوی که از منافع این رابطه سود می برند. ناخشنودانه، آمریکا بیشتر متعهد به حمایت از حکومت هایی است که پا بر روی خطوط دموکراسی و خواسته های مردم می گذارند.
اگر اوباما معتقد به همکاری بیشتر با مسلمانان در عین احترام متقابل است، واژگان زیبای او باید الهام بخش قانون گذاری و اصلاحات باشد. نخست او باید از این فرصت برای همراهی با خواسته های مردم و از سوی دیگرمحکوم کردن جنایات و فشارها و نابردباری های مشتر ی های خود کامه خود مانند مبارک و خانواده شاهان سعودی- تنها دونمونه از لیست این کشورها- استفاده کند.
دوم آنکه او باید در پی جا انداختن یک سیاست دنباله داردر خاورمیانه باشد که تجلی دموکراسی های پویا با نمایندگی احزاب دموکراتی باشد که صدای مردم هستند.

اگرچه اوباما در برابر کشتار غزه سکوت کرد وتلفات گسترده در پاکستان به سرخوردگی مسلمانان انجامیده، اما همچنان واژگان او حاوی حس همکاری، دوستی و احترام است که می تواند برای مصری ها و مسلمانان دیگر مایه خوش بینی باشد.همان کسانی که تنها امیدشان در وضعیت کنونی امید به دوره جدیدی از تغییر وروشنگری در روابط آمریکا با خاورمیانه است، چیزی که به حتم به دست حکومت های خود سر و آمر منطقه پیاده نخواهد شد.

منبع : گاردین