آخرین مراسم ایمانی سال شهر شیراز، با حضور خواهران شهر و محوریت موضوع نوروز، اسفند ماه سال جاری برگزار شد.
بنا به گزارش خبرنگار سرویس زنان سایت اصلاح‌وب، به همت معاونت خواهران شهر شیراز در تاریخ پنج‌شنبه؛ هفتم اسفند ماه سال جاری، طبق روال ماه‌های قبل مراسم ایمانی روزه را برگزار شد. موضوع بررسی شده در این نشست ایمانی" بایدها و نبایدهای نوروز" بود که از سوی آقای عبدالسلام صدیقی سخنران این مراسم به آن پرداخته شد.
آقای صدیقی در مقدمه عنوان کرد که در آفرینش، خدا و انسان دو طرف اصلی این جهان هستند و مابقی موجودات و مخلوقات شامل زمین و آنها همگی به خاطر انسان آفریده شده‌اند تا در خدمت انسان باشند. انسان موجود ممتاز و افضل از میان مخلوقات الهی است و هدف از خلقت این موجود، عبودیت الهی به همراه آباد کردن زمین و خدمت به خلق خداوند است؛ اعمال این مخلوق به عنوان انسان از هنگام تولد تا مرگ به دو قسمت تقسیم خواهد شد:
الف) قسمتی که مربوط به دین خدا می‌باشد شامل: احکام و عبادات که خداوند برنامه و چهارچوب آن را مشخص نموده یعنی اموری مشخص هستند و دخل و تصرف در آن جایز نیست.
ب) قسمتی که از نظر کمی نیز زیاد است، کارهایی که دین تقریبا در آن نقشی ندارد و برنامه آن به خود انسان واگذار شده است و اموری مشخص نیستند مانند وعده‌های غذایی یا طراحی خانه یا ساختمان
وی بدنبال این مقدمه افزود: همانگونه که در زندگی شخصی ما چیزهایی وجود دارد که دین در آن دخالتی ندارد، در سطح وسیع‌تر از زندگی ما انسان‌ها نیز موضوعاتی اجتماعی و فرهنگی وجود دارد که دین سخت‌گیری در آن ندارد. ما با زندگی در یک روستا یا شهر دارای امور اجتماعی و فرهنگی خاص خود مانند لباس و زبان و آداب و رسوم یک قوم خاص هستیم، که اسلام نیز در مقابل آن واکنشی ندارد و بدنبال تغییر آن نیست در هر کشور و منطقه‌ای نیز آداب و رسوم خاص وجود دارد مانند نوروز در کشورهای فارسی زبان و جشن اسب و گندم در ترکمنستان، اینها مراسم‌های ملی خاص خودشان است که اسلام با آن مشکلی ندارد و اسلام نیز در کنار آنها مراسم‌ها و اعیاد خاص خود را دارد مانند عید فطر و قربان؛ اسلام با این مراسمات ملی تعارضی ندارد و برای رد یا پذیرش این مراسمات دو فرمول کلی دارد:
1-در این عادات و مراسم‌ها اموری خلاف شرع، خرافات، بدعت و شرک وجود نداشته باشد.
2-متعلق به دین و مذهب دیگر نباشد.
هر دین دارای مراسمات خاص خود است همانطور که یک مسیحی عید فطر را جشن نمی‌گیرد و عکس خانه خدا را در منزلش ندارد، و در مقابل مراسم گرفتن جشن‌های آنها و انداختن صلیب نیز برای مسلمان معقول و جایز نیست، تفاوت بین دین‌ها حتمی است و هر دین محدوده‌ی خاص خود را دارد و برای یک مسلمان معقول نیست که از دین دیگری پیروی کند. این دو فرمول می‌تواند برای مسلمانان در یک قانون و راهنمای خوبی در پرداختن و یا دوری از آن باشد، اگر در آداب و مراسمی این دو فرمول وجود نداشته باشد برای اسلام اجرا و یا عدم اجرای آن فرقی ندارد و نمی‌تواند حکم حرام برای آن صادر کرد.
برای نوروز این فرمول صدق می‌کند و این سوالات مطرح می‌شود:
1-آیا در نوروز و انداختن سفره هفت سین عملی خلاف شرع و حرام و خرافی صورت می‌گیرد؟
2- آیا نوروز و آداب آن متعلق به یک دین خاص است یا یک مراسم ملی است؟
پاسخ سوالات:
1- اگر فردی تشخیص دهد که انجام این کار برای او عقاید خرافی و شرک وجود دارد انجام دادنش صحیح نیست ولی اگر بداند که چیزی خلاف شرع در آن راه ندارد اسلام نیز در اجرا و عدم اجرا ی آن محدودیتی قائل نیست.
2- نوروز یک امر واضح نیست و حکمی مانند صلیب می‌توان برای آن صادر کرد؛ نوروز علت و ریشه‌ی تاریخی مشخص ندارد و مشخص نیست زیرا تاریخ مکتوب ندارد و چون ریشه‌اش واضح نیست حکم آن نیز واضح نیست و نمی‌توان براحتی برایش حکم حرام صادر کرد.
سخنران مدعو در ادامه یادآور شد: از این دو فرمول برای نوروز می‌توان به این نتیجه رسید که اکر امر خرافی در نوروز و سفره هفت سین نباشد و به نام دین دیگری اجرا نشود. می توان حکم مباح بودن آن را صادر نمود و در غیر این صورت حرام است و این را هر شخص بهتر می‌تواند برای خود تشخیص دهد، اما به نام دین نمی‌توان گفت حلال است یا حرام گر چه علما در آن اختلاف نظر دارند و عده ای آن‌را مباح یا حرام می‌دانند. در امور غیر واضح تصمیم با خود فرد است؛ اگر بداند که در افکارش این رسم نمادی از دین زرتشت در آن نقش دارد و وجهه مذهبی می‌یابد و امر خلاف و خرافات در آن برایش وجود دارد حرام است.
وی به این ترتیب خاطر نشان کرد: نباید با حکم حرام برای چیزی که مشخص نیست در جامعه امروز نگاه مردم را به دین منفی‌تر کنیم و این ذهنیت را تقویت کنیم که اسلام آمد و با فرهنگ و تمدن ایران مشکل داشت و همه چیز را نابود کرد، باید وضعیت‌ها را سنجید و در عین حال از دین کوتاه نیامد و قضایای غیر واضح را سخت نگرفت؛ اما بر خلاف نوروز، مراسم‌های دیگری هستند که به راحتی می‌توان حکم حرام بودن آنها را صادر کرد مانند چهارشنبه سوری که اگر براساس فرمول کلی سنجیده شود حرام است و در چهارشنبه سوری آتش اهمیت دارد و آتش نماد اصلی دین زرتشت است و دیگر اینکه خرافات و زیان‌ها و مشکلات جانی که به تبع این مراسم بوجود خواهد آمد زیاد است. از دیگر مواردی که در نوروز می‌باشد سیزده به در است که عقاید خرافی که در این باره وجود دارد با تمام پیشرفت امروز ذهن انسان هنوز خرافات را می‌پذیرد و این روز و برنامه‌های خاص آن اگر براساس فرمول قبلی سنجیده شود درست نیست.
آقای صدیقی در پایان سخنان خود اظهار کرد که برای هر یک از مراسم‌های دیگر مثل شب یلدا و غیره نیز می‌توان این دو قانون را بکار گرفت و براساس آن عمل نمود.
نظرات