کتاب گفتگوهای قرآنی با رویکرد تربیتی ، ترجمه ابراهیم مرادی، از سری کتابهای روشهای تربیت اسلامی است که توسط عبدالرحمن النحلاوی تألیف شدهاند.
قرآن از روشهای مختلفی برای تربیت مؤمنان استفاده نموده، یکی از این روشها را در گفت و گوهای قرآنی میتوان استنباط کرد که در این کتاب به طور مفصل به آن اشاره شده است.
گفت و گوهای قرآنی باتوجه به هدف های متنوع آن، به شیوههای متفاوتی بیان شده است، تا نیازهای فطری انسان را با خود به همراه داشته باشد. از جمله این گفت و گوها میتوان به گفت و گوهای خطابی نه گانه اشاره کرد که عبارت اند از: یادآوری، عبادی، ایمانی (مؤمنان مورد خطاباند)، انسانی، نبوی (پیامبران مورد خطاباند) و….
یکی دیگر از انواع گفت و گوهای قرآنی، گفت و گوی استدلالی است، به گونه ای که برای موضوعات و اهداف اعتقادی که در قرآن آمده به ارائه دلیل و منطق میپردازد. نوع دیگر این گفت و گوها، گفت و گوی آموزشی است که با فطرت مخاطبان هماهنگ است. گفت و گویی که سرشار از تمایل آنها برای کسب آگاهی است. افزون بر انواع این گفت و گوها، میتوان به گفت و گوی داستانی نیز اشاره کرد؛ گفت و گویی شورانگیز، دلنشین و تأثیرگذار…
گفت و گوهای قرآنی دارای اسلوب تربیتی بینظیری است، در واقع گفت و گوهای قرآنی یکی از نشانههای توجه خداوند متعال به انسان است، تا اینکه انسان به انسانیت خودش ببالد و به مناجات با پروردگارش و فهم نشانهها و قوانین او ادامه دهد و نیز اطمینان قلبی به خدا و اعتماد به نفس و امید به آینده را از آن برداشت نماید و نیز آرزوهای درخشان، عشق تابناک، ایمان و صبر را در تمام جوانب زندگی در درونش نگه دارد.
کتاب ۴۵۳ صفحهای پیش رو، شامل چهار فصل کلی زیر است:
- فصل اول: معنای لغوی و تربیتی گفت و گوها
- فصل دوم: دسته بندی گفت و گوهای قرآنی و نبوی
- فصل سوم: اهداف تربیتی گفت و گوهای قرآنی
- فصل چهارم: بررسی روحی روانی و بیان آثار تربیتی گفت و گوهای قرآنی
گفت و گوهای قرآنی از جانب خدا متوجه بندگانش میشود تا آنان به ندای پروردگارشان پاسخ گویند، و حال آنکه خداوند بینیاز از پاسخ ایشان است. خداوند متعال اسلوب گفت و گو را برای بندگانش برگزید تا آنها به جایگاه خود در نزد خداوند پی ببرند و از نعمت عقل و تشخیص خود بهره گیرند.
گفت و گوی قرآنی، گفت و گویی واقعی است که نتایجی حتمی به همراه دارد و خداوند وعدههایش را عملی میسازد.
کتاب گفتگوهای قرآنی با رویکرد تربیتی توسط نشر احسان و با تألیف عبدالرحمن النحلاوی و ترجمه ابراهیم مرادی در سال 1399 منتشر شده است.
نظرات