کتاب کلیدهای عادت دادن فرزند به کار در خانه توسط بانی رانیان مک کلو و سوزان واکر مانسون نوشته شده است. مترجم این کتاب خانم زهرا جعفری است و توسط انتشارات صابرین منتشر شده است، مطالعه این کتاب به والدین توصیه می شود زیرا عادت دادن فرزندان به کار در منزل آغازی برای تربیت انسان های توانا و با عتماد به نفس در جامعه است است.
در پیشگفتار این کتاب می خوانیم امروزه پول به سختی به دست می آید و وقت به سرعت می گذرد و به همین دلیل ما اغلب احساس می کنیم در منزل به قدری کمک نیاز داریم. اما تاکنون چند نفر از والدین از نزدیکترین منبع بالقوه خانواده یعنی نیروی فرزندانشان بهره برداری کرده اند؟
در پاسخ به این پرسش پیوسته می شنویم « استفاده از نیروی کودکان در خانه ایده ای عالی است ولی کمک کودکان بیش از آنچه موجب صرفه جویی در وقت شود، وقت ما را می گیرد»
در پاسخ به این سوال نویسندگان می گویند: ما معتقدیم کمک کردن فرزندان در فعالیت های منزل، کاری منطقی و جالب است، چون کودکان باید کارهایی را بیاموزند و والدین نیز به کمک ایشان نیاز دارند «
آنها در این کتاب با بیانی خوب و تاثیر گذار شیوه آموختن کار را به فرزندان به خوانندگان کتاب می آموزند و این کتابی ارزشمند است.
در یک پژوهش صورت گرفته در کشور نویسندگان کتاب با پژوهش بر روی ۲۵۰ نفر کودک نشان داده است که ۹۷ درصد آنان بیان داشته اند احساس آنان این است که باید به پدرو مادر کمک کنند.
زیرا آنان بیان داشته اند در اثر کمک آنان:
«دیگر پدر و مادر، به دلیل زحمت و تلاش فراوان فردی برای انجام همه کارها، خسته و عصبی نمی شوند »
کارکردن کودکان در منزل دارای نتایج زیر است:
-احساس احترام به خود و تعلق داشتن به خانواده در کودک
-یادگیری مهارت ها در بزرگسالی در اجتماع
-استقلال و اتکاء به خود
-آگاهی بیشتر از ارزش اشیاء و قدردانی بیشتر از تلاش های دیگران و این موجب می شود مادر و پدر احساس نکنند مورد سوء استفاده واقع می شوند.
در این کتاب اشاره ای به گفته های دکتر هریس کلمس (harris clemes) و رینولد بین (Reynold Bean) شده است که در کتابشان با عنوان چگونه مسوولیت را به کودکان بیاموزیم؟ بیان کرده اند:
کودکانی که پیوسته کارهای منزل را انجام می دهند در حل مشکل های زندگی بهتر عمل خواهند کرد
در این کتاب شرح داده شده است که چگونه اعضای یک خانواده با تدارک یک برنامه ساده روزمره و با زمان های مشخص برای صرف صبحانه و شام توانسته اند به مادرشان که دچار افسردگی شده است کمک کنند تا او بهبود یابد.
همچنین در این کتاب از مهارت هایی سخن به میان آمده است که چگونه وظایف به کودکان تفویض شود که از جمله می توان به شکل گیری شورای خانواده اشاره کرد که این خود می تواند مهارت مشارکت پذیری کودکان را توسعه دهد و کودکانی را تربیت کند که برای زندگی در جامعه به تفکر و تعقل بپردازند.
در این کتاب نویسندگان بیان داشته اند:
آمار نشان می دهد که برگزاری یک گردهمایی خانوادگی یک ساعته در هفته، چه به منظور تفریح و سرگرمی باشد و چه برای گفت و گو یا تعلیم و آموزش امور مختلف، احتمال گرفتار شدن فرزندان به مشکلات جدی بزهکاری، مصرف مواد مخدر و غیره را تا ۴۲ درصد کاهش می دهد.
……………………………………………………………………………………………………………………………………………...
مفیدترین امکانی که فصل یک کتاب مذکور در این رابطه در اختیار والدین قرار می دهد، جدول یا طرحی از مهارت هایی است که فرد از دو سالگی تا هجده سالگی باید فراگیرد. جالب تر اینکه در کنار هر مهارت سن یادگیری آن نیز قید شده است. مهارت ها به هفت گروه تقسیم شده اند، مانند مهارت های مراقبت از خود، مهارت های آشپزی، مهارت های مالی و غیره و هر گروه شامل کارهایی در زمینه یاد شده است که مجموعا به یکصد و پنجاه و دو مهارت می رسد: از مسواک زدن در سن دو سالگی تا تنظیم آب رادیاتور در هجده سالگی.
فصول بعد نحوه آموزش و اجرای اهداف را نشان می دهد و اهمیت سن یادگیری، گردهمایی خانوادگی و مسائل قابل طرح در آن، تعیین وظایف با استفاده از جدول، آموزش نحوه انجام کار به کودک با توجه به عوامل و سبک های یادگیری، تاثیر واکنش مثبت ومشوق ها، پیش بینی عواقب (تنبیهات) منطقی، سازماندهی اتاق خواب، مدیریت پول و روش ارزیابی موفیت والدین در اجرای برنامه را مورد بررسی قرار می دهد. فصل دوازدهم نیز چهارصد و یک روش عادت دادن فرزند به کار در خانه را معرفی می کند.
و بالاخره چهار ضمیمه تحت عنوان: کمک به کودک برای نظم بخشیدن به امور مدرسه، کمک به کودک برای شروع آشپزی، کمک به کودک برای شناسایی محله و شهر و کمک به کودک برای شناخت و برنامه ریزی حرفه و شغل آینده، مطالب پایانی کتاب را تشکیل می دهند.
مطالعه این کتاب ارزشمند به همه والدین توصیه می شود.
نظرات