قرآن را زندگی باید کرد. این چکیده‌ی سخنِ تمامیِ مصلحانی است که در درازنای تاریخ اسلام، از قرآن سخن گفته‌اند و مردم را به بازگشت به آن فراخوانده‌اند. بدیهی است که زیستن با قرآن، تنها در صورتی میسر است که جاذبه و زیبایی آن، بر تمام وجود ما سایه افکنده باشد. در این کتاب که ترجمه‌ی فارسی عنوان «کیف نتعامل مع القرآن» است کوشش شده از دریچه‌ی رهیافتِ تعاملِ درست با قرآن، راه برای قرآن زیستی هموار شود. در این کتاب، استاد محمد غزالی و استاد عمر عُبید حسنه، تمام کوشش خود را صرف این مطلب کرده‌اند که در روزگار نو، چه تعاملی با قرآن باید داشت تا بستر پاسخ‌گویی به چالش‌های جدید فراهم شود؛ زیرا مادام که این روند طی نشود، قرار گرفتن قرآن در بستر زیست امروزی، امکان‌پذیر نخواهد بود. گفت‌وشنودی که در این کتاب با استاد محمد الغزالی صورت پذیرفته مجموعه‌ای از قضایای مهم را واکاویده و در راه ساختن اندیشه و فرهنگ قرآنی، پرتوهای تازه‌ای افکنده است. دستیابی به روش فهم قرآن در ابعاد و محورهای گوناگونش، به شکلی که بتواند منبع معرفت قرار گیرد، مقوله‌ی ساده و آسانی نیست اما این کتاب توانسته افق‌ها، شاخص‌ها و نشانه‌هایی عرضه کند که توجه ارباب نظر و اندیشه را به خود جلب نماید و مجموعه دیدگاه‌هایی را طرح کند که می‌تواند شالوده‌ی ساختمان اندیشه‌ی قرآنی تلقی شود؛ اندیشه‌ای که قادر است با رویکرد بازتولید فرهنگی و احیای اندیشه‌های غبارگرفته‌ی امت، حرکت کند. شاید آنچه در این کتاب ارائه می‌شود کوششی باشد در راستای شکستن قفل دل‌ها و گشودن روزنه‌هایی در برابر اندیشه‌ها و برداشتن موانع و زنجیرهایی که کمرها را خم کرده‌اند و کارآمدی عقل انسان مسلمان رات دچار ایستایی نموده‌اند. هنگامی که مرحوم استاد محمد غزالی در قطر اقامت داشتند این کتاب طی گفت‌وشنودهایی با استاد عمر عُبَید حسنه شکل پذیرفته است. استاد عمر عبید پرسش‌ها را طرح می‌کرده و استاد غزالی پاسخ‌های بایسته را بدان می‌داده است. پس از این کتاب، کتابی با همین عنوان (کیف نتعامل مع القرآن العظیم) به سفارش مؤسسه‌ِ‌ی جهانی اندیشه‌ی اسلامی به قلم دکتر یوسف قرضاوی نیز نوشته و منتشر شده است(در ایران با نام: قرآن، منشور زندگی به ترجمه‌ی آقای عبدالعزیز سلیمی و توسط نشر احسان منتشر شده است). البته پیداست که هر یک از دو کتاب، موضوع را از زاویه‌ی ویژه‌ای مورد بررسی قرار داده است و بیدن سبب چه بسا هر کدام مکمل دیگری باشد.