ام‌المؤمنین عایشه‌ی صدیقه رضی‌الله‌عنها با نبوغ و استعداد خاص خود توانست،‌خلائی که مرگ ام‌المؤمنین خدیجه در زندگی پیامبر-صلی‌الله‌علیه‌وسلم- پدید آورده بود، را پر کند. هر چند سایر همسران پیامبر در این زمینه، با جان و دل، قدم در راه حضرت محمد-صلی‌الله‌علیه‌وسلم- می‌گذاشتند؛ اما قدرت فهم و نبوغ سرشار و استثنایی و منحصر‌ به‌فرد عایشه‌ی صدیقه، غیرقابل انکار است. جایگاه عایشه-رضی‌الله‌عنها- نزد محمد-صلی‌الله‌علیه‌وسلم- و اهمیت او او برای پیامبر-صلی‌الله‌علیه‌وسلم- جای انکار ندارد. عشق و محبتی که در دل پیامبر-صلی‌الله‌علیه‌وسلم- نسبت به عایشه-رضی‌الله‌عنها- موج می‌زد، نیز از کسی پوشیده نیست. عایشه-رضی‌الله‌عنها- تنها پناهگاهی بود که بهتر از هر زنی پیامبر-صلی‌الله‌علیه‌وسلم- را آرام می‌کرد. او تنها زنی بود که در گرماگرم زندگی متلاطم و پر جنب و جوش پیامبر-صلی‌الله‌علیه‌وسلم-، مدام خستگی و تنهایی را از زندگی او می‌زدود. به گفته‌ی دکتر شریعتی «محمد-صلی‌الله‌علیه‌وسلم- با دیدار او(عایشه) و با او، سختی ها و خستگی‌های بسیار زندگی سیاسی‌اش را تسکین می‌داد. هر گاه که در زیر فشار اندیشه‌های بسیار و تأملات سنگین، به ستوه می‌آمد و از تلاطم‌های دشوار روح و معراج‌های بلند افکارش بی‌طاقت می‌شد، عایشه را می‌خواند...»(مجموعه‌ی آثار، جلد30) متأسفانه در زبان فارسی منابع در مورد عایشه بسیار کم وجود دارد، کتاب «عایشه، همسر، همراه و همراز پیامبر» زیر نظر دکتر محمد حبش و توسط بانو رُفَیده حبش نوشته شده است. مترجم این اثر، آقای داود نارویی است که علاوه بر ترجمه‌‌ی پاکیزه و دلنشین کتاب بخش‌هایی را نیز جهت غنای بیشتر به آن افزوده است.