در فهرست تألیفات امام ابن‌قیم جوزی به کتابی با عنوان «طب‌القلوب» بر می‌خوریم، ولی این کتاب تا کنون در نسخه‌های خطی ایشان پیدا نشده است، با این‌حال ابن قیم در کتاب‌های متعدد خود به طور کامل به این موضوع پرداخته است که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان کتاب‌های زیر را نام بُرد: مدارج السالکین، طریق الهجرتین، الداء و الدواء، إغاثة اللهفان، الفوائد و...؛ وی در این کتاب‌ها در مورد بیماری‌های قلب و معالجه و مداوای آن بحث نموده است. مؤلف نامدار، صالح احمد الشامی با تفحص محققانه در مجموعه کتاب‌های ابن قیم، مباحثی را که به طبابت و مداوای قلب از بیماری‌های گوناگون مربوط می‌شود گرد آورده و به طرز نیکو و منسجمی در کنار هم نهاده است. خواننده با مطالعه‌ی این کتاب می‌تواند مجموعه مطالب منسجمی را در خصوص سلامت قلب بیابد و به‌کار بندد. باب اول کتاب از جایگاه قلب در بدن انسان به عنوان یک پیش‌زمینه‌ی کلی بحث کرده است، سپس قلب‌ها را از لحاظ سلامت و بیماری، به قلب سالم، بیمار و مُرده تقسیم کرده است و ویژگی‌های هر کدام را برای ما بیان کرده است. باب دوم به بیان هر کدام از نشانه‌های سلامت و بیماری قلب و مفسده‌هایی که باعث این بیماری‌هاست، می‌پردازد. در باب سوم، حقیقت قلب و شباهت آن به جسد انسان در ابتلا به بیماری و رهایی از آن بیان شده است. باب چهارم به بیان پیشگیری از تسلط نفس بر قلب، باب پنجم به بیان پیشگیری از تسلط شیطان بر قلب می‌پردازد و باب ششم خطر فتنه و گناه بر قلب را بیان می‌کند و بدین‌سان انسان کمین‌گاه‌های خطر را می‌شناسد و از آن‌ها پرهیز می‌کند و به کار آگاهی می‌یابد.