شیخ کبیر ابوعبدالله ابن خفیف شیرازی شافعی (371-269 ه ق) عارفی است که نام او بسیار شنیده شده اما آثارش کمتر خوانده شده است. محقق عرفان اسلامی به هر تحقیق معتبر و اصیل در باب تاریخ و تحولات تصوف مراجعه کند نام ابن خفیف را در زمره‌ی شاخص‌ترین چهره های عرفان اسلامی می‌یابد اما با این همه وی در سرزمین خود کمابیش ناشناخته مانده و هموطنان او چندان به تصحیح و انتشار آثار او همت نکرده‌اند. گویا هر چقدر وی در کشور زادگاهش غریبه بوده است نزد عرفان پژوهان و اسلام‌شناسان غربی شناخته شده و مورد توجه بوده است. از این رو است که مهمترین تحقیقات راجع به او را باید در آثار کسانی چون لویی ماسینیون، فریتز مایر و هلموت ریتر جست‌وجو کرد.
نظرات