در قرآن کریم و حدیث نبوی شریف هیچ نصّی وجود ندارد که به طور مستقیم و صریحی شایستگی زن برای منصب قضاوت را نهی کند؛ بنابراین، وقتی هیچ نصّ قطعی‌الثّبوت و صریح‌الدّلاله‌ای برای منع قضاوت زن وجود ندارد. مسئله‌ی جواز یا عدم جواز قضاوت زن به اجتهاد علما بر می‌گردد. آن‌چه مسلّم و معلوم است این است که احکام قطعی محلّ اجتهاد نیستند و فقط احکام ظنّی هستند که مبنای اجتهاد می‌باشند. لذا اگر زنی اوصاف قاضی از جهت عدل و اجتهاد و شرایط دیگری که برای تصدّی منصب قضاوت لازم است را دارا باشد، می‌توان او را برای منصب قضاوت تعیین کرد.