١ـ هه‌وڵ بده‌ به‌ ده‌نگێکی بیستراو قسه‌ بکه‌یت، تا له‌ وته‌کانت تێبگه‌ن، به‌ جۆرێک که‌ ده‌نگیشت هێنده‌ به‌رز نه‌بێت که‌ ده‌وروبه‌رت بێزار بکه‌یت.

٢ـ سه‌یری ئه‌و که‌سه‌ بکه‌ که‌ قسه‌ی بۆ ده‌که‌یت، نه‌ک سه‌ر دابخه‌یت، یان ئه‌گه‌ر قسه‌ت بۆ کۆمه‌ڵێک خه‌ڵک ده‌کرد، پێویسته‌ ڕوو له‌ هه‌موویان بکه‌یت و به‌ جۆرێک نه‌بێت که‌ ڕووی ده‌مت ته‌نها له‌ که‌سێک، یان چه‌ند که‌سێک بێت، به‌ڵکو پێویسته‌ وته‌کانت بۆ هه‌موویان بێت.

٣ـ قسه‌ به‌ که‌س مه‌بڕه‌ و که‌سیش به‌درۆ مه‌خه‌ره‌وه‌.

٤ـ له‌ کاتی قسه‌کردندا ئاگاداری ده‌وروبه‌رت به‌، هه‌روه‌ها ئاگاداری ئه‌و بارودۆخه‌ش به‌ که‌ قسه‌ی تێدا ده‌که‌یت، بۆنمونه‌ ئه‌گه‌ر قسه‌ت له‌گه‌ڵ که‌سێک ده‌کرد، که‌ خه‌فه‌تباره‌، ئه‌وا قسه‌یه‌ک مه‌که‌ که‌ زیاتر بێتاقه‌ت و بێزاری بکه‌یت.

٥ـ تا ده‌توانیت که‌م قسه‌ بکه‌ و زۆر گوێ بگره‌.

٦ـ زۆر وه‌سفی خۆت مه‌که‌.

٧ـ بیر له‌ وته‌کانت بکه‌ره‌وه‌ پێش ئه‌وه‌ی ده‌ریببڕیت، وه‌ک وتراوه‌ (پێش ئه‌وه‌ی قسه‌ بکه‌یت، تۆ خاوه‌نی ئه‌و قسه‌یه‌ی)، چونکه‌ ئه‌و قسه‌یه‌ی تۆ به‌ته‌مای بیکه‌یت، ئه‌گه‌ر چاک بێت، یان خراپ، ئه‌وا له‌لای خۆته‌ و خۆت ده‌توانیت کۆنترۆڵى بکه‌یت، به‌ڵام دوای ئه‌وه‌ی که‌ قسه‌که‌ت کرد، ئیتر ناتوانیت بیشاریته‌وه‌ و لێی په‌شیمان بیته‌وه‌.

٨ـ ئه‌گه‌ر هه‌ڵه‌ت کرد به‌رامبه‌ر به‌ یه‌کێک، هه‌وڵ بده‌ هه‌ر له‌و کاته‌دا داوای لێبوردنی لێ بکه‌یت، چونکه‌ وه‌ک وتراوه‌ (شوێنی فیشه‌ک چاک ده‌بێته‌وه‌، به‌ڵام شوێنی قسه‌ چاک نابێته‌وه‌)، له‌به‌رئه‌وه‌ ئه‌گه‌ر وته‌یه‌کی خراپ له‌ زارت ده‌رچوو به‌رامبه‌ر که‌سێک، هه‌وڵ بده‌ دان به‌ هه‌ڵه‌ی خۆتدا بنێیت و زۆر به‌زوویی ئاشتی بکه‌ره‌وه‌، که‌ ئه‌مه‌ ده‌بێته‌ هۆی ئه‌وه‌ی خۆشه‌ویستیت له‌ناو خه‌ڵکیدا زیاد بکات.

٩ـ هه‌واڵێک بڵاو مه‌که‌ره‌وه‌ که‌ لێی دڵنیا نه‌بیت، بۆ ئه‌وه‌ی به‌ درۆزن ناوبانگ ده‌رنه‌که‌یت.

١٠ـ له‌ کاتی قسه‌کردندا بنێشت جوین و سه‌یری ئه‌ملاو ئه‌ولا کردن جوان نییه‌ و ده‌بێته‌ هۆی دابه‌زینی که‌سێتیت له‌ناو خه‌ڵکیدا .

١١ـ هه‌وڵ بده‌ له‌ناو ئه‌و کۆڕ کۆمه‌ڵانه‌دا دانه‌نیشیت که‌ قسه‌ی ناشیرین و بوختانکردنیان تێدایه‌ و، خۆتی لێ دوور بخه‌ره‌وه‌.

ئه‌مانه‌ هه‌ندێک خاڵی گرنگن، که‌ ده‌توانین به‌ ویستی خودا هه‌ریه‌که‌مان جێبه‌جێی بکه‌ین، بۆئه‌وه‌ی بتوانین قورسایی خۆمان له‌ناو خه‌ڵکیدا بپارێزین. دیاره‌ زۆر شتی تریش هه‌ن که‌ به‌ هه‌مان شێوه‌ پێویسته‌ بۆ پارێزگاری له‌ که‌سایه‌تی خۆمان جێبه‌جێی بکه‌ین، به‌ڵام وه‌ک وتراوه‌ (مشتێک نمونه‌ی خه‌رمانێکه‌).

له‌باره‌ی قسه‌کردنه‌وه‌، پێغه‌مبه‌ر (دروودی خوای له‌سه‌ربێت) ده‌فه‌رموێت :(مَنْ کانَ یؤْمِنُ بِاللهِ وَالْیوْمِ الآخِرِ فَلْيَقُلْ خَیرًا أَوْ لِیصْمُتْ) واته‌ (ئه‌ی ئه‌وانه‌ی که‌ باوه‌ڕتان به‌ خوا و رۆژی دوایی هه‌یه‌، چاک بڵێن، یاخود بێده‌نگ بن).