مامۆستا عه‌بدوڕڕه‌حمان پیرانی ئه‌مینداری گشتیی جه‌ماعه‌تی ده‌عوه‌ت و ئیسلاح په‌یامێكی پیرۆزبایی به‌بۆنه‌ی هاتنی مانگی پیرۆزی ڕه‌مه‌زان بڵاو كرده‌وه.
دقی په‌یامه‌كه به‌م چه‌شنه‌یه:
به‌نێوی خوای كارسازی كاربه‌جێ
«شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ وَمَن كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلَا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ» (به‌قه‌ڕه:١٨٥)
شكر خدا ماه صفا بر دمید
فصل صیام،بار دگر سر رسید
چهر جهان،صبر ز دل می برد
دل، ز زمان،لقمه جان می خرد!
ئه‌و ساڵ به به‌ره‌كه‌تی ڕه‌حمی خوا و پیرۆزیی خولی ڕۆژگار، ڕه‌مه‌زان واته به‌هاری دڵه‌كان، ده‌ست له ناو ده‌ستی به‌هاری خاك و گوڵ و گیا، سفره‌ی به‌ره‌كه‌ت و دڵخۆشی و جوانییان ڕازانده‌وه تاكوو به‌ستێنی گه‌شه و نشه‌ی بڕوادارن ته‌یار بكه‌ن.
له پێكگه‌یشتنێكی پیرۆز، ڕێبوارانی ڕێگای خواپه‌رستی بۆ میواندارییه‌كی تایبه‌ت بانگه‌شه ده‌كه‌ن تاكوو ته‌پوتۆزی بێ‌ئاگایی و خه‌فڵه‌ت له‌سه‌ر سیمای دڵه‌كان بشۆنه‌وه و به‌ره‌و ڕێگای ڕزگاری له داوی سستی و ته‌پلۆسی و تاوان هه‌نگاو بنێن.
ئه‌و پێكگه‌یشتنه به‌به‌ره‌كه‌ت و جێ سه‌رنجه، ده‌رفه‌تێكی به‌نرخه بۆ پته‌وكردنی هه‌ستی دینداری، ده‌وڵه‌مه‌ندكردنی توێشووی مه‌عنه‌وییه‌ت، تۆبه و چاكسازیی ڕێگا و ڕاهێنان له‌سه‌ر خزمه‌ت و به‌تایبه‌ت یارمه‌تی هه‌ژاران و نه‌داران و هه‌وڵ بۆ كه‌مكردنه‌وه‌ی ڕه‌نج و ئازار و كێشه‌ی هاوچه‌شنانه.
ڕاستییه‌كه ئه‌وه‌یه كه به‌پێی فه‌رمووده ڕوون و ڕاشكاوه‌كانی پێغه‌مبه‌ر(د.خ)، ئامانج ته‌نیا برسییه‌تی و تینوویه‌تی نییه. ڕۆژوو ئه‌گه‌ر نه‌بێته هۆی وازهێنان له بیر و قسه‌ی نابه‌جێ و ناڕاست، چاكسازی ئاكار و ڕه‌فتاری زاڵمانه و ناڕه‌وا، ئه‌وه خوای گه‌وره پێویستییه‌كی به وازهێنانی ئێمه له خواردن و خواردنه‌وه نییه.
مه‌رجی چێكه‌ری و چاكسازیی، ڕزگاریی عیباده‌ته‌كان و ڕۆژوو له ڕۆژی دوایی، ڕه‌چاوكردن و پاراستنی حوڕمه‌ت و مافی خه‌ڵكه.
من به‌هۆی هاتنی ئه‌و بۆنه پیرۆزه عیبادیی و مه‌عنه‌وییه، پیرۆزبایی خۆم ئاراسته‌ی ئه‌ندامان و لایه‌نگرانی جه‌ماعه‌تی دعوه‌ت و ئیسلاح، هاووڵاتیانی خودادۆست و خۆشه‌ویست و ته‌واوی گه‌لی موسوڵمان ده‌كه‌م.
بۆ به‌جێگه‌یاندنی ئه‌ركی سه‌رشانم وه‌ك برا و خێرخوازێك ڕاسپارده‌تان ده‌كه‌م؛ ئه‌و مانگه بێ‌وێنه‌یه و ده‌رفه‌ته تایبه‌ته كه جۆرێك میواندارێتی خوا و هه‌ڵكردنی شنه‌بای ڕه‌حمه‌تی خوایه، ڕێزی لێ بگرین.
بۆ ڕێزگرتن له‌و چه‌مكه دینییه شكۆمه‌نده تێبكۆشین. له سات به ساتی ئه‌و چه‌ند ڕۆژه پیرۆز و بێگه‌رده بۆ ڕووناكیی ده‌روون و نزیكبوونه‌وه له خوای گه‌وره كه‌ڵك وه‌رگرین.
كاته‌كانمان بۆ گه‌شه‌ی ڕوحیی و مه‌عنه‌ویی خۆمان و به‌جێهێنانی په‌رستشه‌كانی وه‌ك ڕۆژوو، نوێژی به‌كۆمه‌ڵ، ته‌ڕاویح، خوێندنه‌وه‌ی قوڕئانی پیرۆز، ئاشكردنه‌وه‌ی خه‌ڵك، ڕاخستنی سفره‌ی به‌ربانگ، یارمه‌تی هه‌ژاران، سه‌ردانی نه‌خۆشان و به‌جێهێنانی سیله‌ی ڕوحم و خزمه‌ت به مرۆڤایه‌تی ته‌رخان بكه‌ین.
به به‌ندایه‌تی به‌دیهێنه‌ر و دڵنه‌وایی به‌دیهێنراوه‌كان، بۆ دڵگیركردنی ژیان و جوانكردنی جیهان و پێشكه‌شكردنی نموونه‌یه‌كی باش له خولق و خوی دیندارێكی مرۆڤدۆست و لێهاتوو، ڕۆڵی خۆمان بگێڕین.
خودایه وه‌ها بێ سه‌ره‌نجامی كار
تۆ ڕازی بی و ئێمه ڕزگار
عه‌بدوڕڕه‌حمان پیرانی
ئه‌مینداری گشتیی جه‌ماعه‌تی ده‌عوه‌ت و ئیسلاح
ڕه‌مه‌زانی ١٤٠١
بۆچوونه‌کان