قال الإمام الشافعيُّ: 

«وبلغنا أنه كَانَ يُقَالُ: إنَّ الدُّعَاءَ يُستَجَابُ فِي خَمسِ لَيَالٍ: في لَيلَةِ الجُمُعَةِ، ولَيلَةِ الأضحَى، ولَيلَةِ الفِطرِ، وأولِ لَيلَةٍ مِن رَجَبٍ، ولَيلَةِ النِّصفِ مِن شَعبَان».

 

ئیمامی شافعی دەڵێت: «پێمان گەیشتووە کە دەیانوت: دوعا لە پێنج شەو وەردەگیرێ: لە شەوی جومعەدا، شەوی جەژنی قوربان، شەوی جەژنی ڕەمەزان و یەکەم شەو لە مانگی ڕەجەب و شەوی نیوەی مانگی شەعبان».

 

 كتاب الأمُّ للشافعي (٢٦٤/١).