قالَ لُقْمَانُ الحَكيم رَحِمَهُ اللَّهُ تَعَالَى:

يَا بُنَيَّ ما نَدِمْتُ عَلَى الصَّمْتِ قَطْ، وَإِنْ كَانَ الكَلامُ مِنْ فِضَّةٍ فإنَّ السُكُوتَ مِنْ ذَهَبٍ واته‌:

ئەی کوڕی خۆشەویستم، هەرگیز لە بێدەنگبوون پەشیمان نەبوومەوە، ئەگەر قسەکردن لە زێو بێت، بێگومان بێدەنگی لە زێڕە.

 

[الزهد للإمام أحمد (١٢٧)]