دووه‌م: له مادییه‌وه بۆ مه‌عنه‌وی: ڕۆژووگرتن پڕۆسه‌یه‌كه له‌سه‌ر بنه‌مایه‌كی مادی بنیاتنراوه، به‌ڵام ئامانجه‌كه‌ی به‌پێی قوڕئانی پیرۆز بریتییه له به‌رهه‌مێكی مه‌عنه‌وی: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ» (به‌قه‌ڕه:١٨٣)
سێیه‌م: له په‌رستنێكی تاكه‌وه بۆ شوناسێكی جیهانی: ڕۆژووگرتن پابه‌ندبوونێكی تاكه‌كه‌سییه، به‌ڵام ڕۆژووی مانگی ڕه‌مه‌زان واته: یه‌كێتی ئیڕاده و بڕیاری هه‌موو موسوڵمانانی جیهان، یه‌كێتی هه‌ڵوێست و ئه‌نجامدانی كردارێكی هاوبه‌شی هاوكات له سه‌رانسه‌ری جیهاندا، ئه‌مه‌ش له دۆخی تاكه‌كه‌سه‌وه ده‌گوێزرێته‌وه بۆ شوناسێكی به‌كۆمه‌ڵ و جیهانی.
چواره‌م: تێڕامان و قوڵبوونه‌وه: ڕۆژووگرتن واته خۆخزاندنه دۆخێكی وجوودی تایبه‌ت، تێڕامان له‌و دۆخه، وردبوونه‌وه له ناخی خود، بیركردنه‌وه له بنه‌ڕه‌تی پابه‌ندبوونی ئیمانی و چێژی خۆگرتنه‌وه له حه‌ڵاڵ و ڕێگه‌پێدراوه‌كان له‌پێناو گه‌یشتن به دۆخێكی مه‌عنه‌وی باڵاتر (ته‌قوای خودا).
پێنجه‌م: له وه‌رگره‌وه بۆ به‌خشه‌ر: بڕیاری خۆبرسیكردن و پابه‌ندبوون بۆ ماوه‌ى مانگێك، دۆخێك ده‌ڕه‌خسێنێت مرۆڤ باشتر له دۆخی برسێتی و هه‌ژاریی تێبگات، به‌مه‌ش بیر له به‌خشین ده‌كاته‌وه له‌وه‌ى كه خودا پێی به‌خشیوه، په‌یامبه‌ری خۆشه‌ویست له ڕه‌مه‌زاندا وه‌ك شنه‌بای هه‌ڵكردوو ده‌یبه‌خشی (أجودُ بالخير من الريح المرسَلة).
شه‌شه‌م: له داواكاره‌وه بۆ لێبوورده: مرۆڤ به سروشتی خۆی هه‌میشه داواكاری زۆرتره تا لێبوردن له مافی خۆی، به‌ڵام له ڕێگه‌ى په‌رستنه‌كان و پڕۆسه‌ى په‌روه‌روه‌رده‌ى ده‌روونه‌وه ڕاهێنان له‌سه‌ر فه‌زیله‌تی لێبوردن و چاوپۆشی ده‌كات، ڕه‌مه‌زان دۆخێكی تایبه‌ته مرۆڤ هه‌میشه چاوی له‌ك لێبوردنی خودایه، بۆیه گونجاوتره كه خۆشی به‌خشنده و لێبورده بێت بۆئه‌وه‌ى شایسته‌ى لێبوردن بێت: «اللَّهمَّ إنَّكَ عفوٌّ تحبُّ العفوَ فاعفُ عنِّي».
حه‌وته‌م: له داوای ڕه‌حمه‌ته‌وه بۆ په‌خشی ڕه‌حمه‌ت: ڕۆژووگرتن بیرخستنه‌وه‌ى په‌یامی ڕه‌حمه‌ته، ڕه‌حمه‌ت بۆ خۆمان، ڕه‌حمه‌ت بۆ هه‌مووان، چونكه خودای ئێمه «الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ»ـه پێغه‌مبه‌رمان «بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَّحِيمٌ» په‌یامی قوڕئانه‌كه‌مان «رَحْمَةً لِّلْعَالَمِينَ»ه، له‌به‌ر ئه‌وه ڕه‌حمه‌ت كلیلی ده‌رگا داخراوه‌كانی دڵه‌كان و تێكشكێنه‌رى به‌ربه‌سته‌كانه.
هه‌شته‌م: له خودپه‌رستییه‌وه بۆ ئه‌واندۆستی: ڕۆژووی ڕه‌مه‌زان پێمان ده‌ڵێت ئێوه ته‌نها نین، له‌به‌ر ئه‌وه خودسه‌نته‌ر و خۆپه‌رست مه‌به، له ئاست ئازار و بێزاریی ئه‌وانی تر بێباك مه‌به، هاودڵ و هاوسۆز به، ئاراسته‌كه‌ت بگۆڕه له كه‌سێكی خۆپه‌رستیه‌وه بۆ خوددۆستی ئه‌واندۆست.
نۆیه‌م: پیاده‌كردنی ئه‌خلاقی كرده‌یی: ڕۆژووگرتن ته‌نها خۆبرسیكردن نییه، په‌یامێكی مرۆیی و ئه‌خلاقی له پشته‌وه‌یه، خودا كاری به برسێتی و تینوێتی ئێمه نییه، به‌ڵكوو بنه‌ڕه‌تی ڕۆژوو خۆگرتنه‌وه‌یه له گه‌ندییه‌كان (الرذائل) و هه‌نگاونانه بۆ ڕه‌ندییه‌كان (الفضائل) لوتكه‌ى ڕه‌ندییه ناوه‌كی و ده‌ره‌كییه‌كانیش بریتییه له (ته‌قوای خودا).
بۆچوونه‌کان