مامۆستا عبدالرحمن پیرانی، ئه‌مینداری گشتی جه‌ماعه‌تی ده‌عوه‌ت و ئیسلاحی ئێران، په‌یامی سه‌ره‌خۆشی به‌بۆنه‌ی كۆچی دوایی مامۆستا سۆران كوردستانی (سنه‌یی)، به‌م شێوه‌ی خواره‌وه‌، ده‌ركرد:

بسم الله الرحمن الرحیم

هه‌واڵمان زانی كه‌ نووسه‌ر و توێژه‌ری به‌ناوبانگ، خوالێخۆشبوو سۆران كوردستانی، دوای ماوه‌یه‌كی زۆر مشت و مڕ له‌گه‌ڵ نه‌خۆشی، كۆچی دوایی كرد. هه‌رچه‌ن كۆچی مرۆڤه‌ خزمه‌تكاره‌كان و مامۆستایانى كه‌لتوور و زانیاری، ناخۆش و به‌ژانه‌، به‌ڵام بڕوا و ئیمان به‌ به‌شی دیاریكراوی خوا، ئه‌م سه‌ختی و ناخۆشیانه‌، ئاسان و ئاسایی ده‌كاته‌وه‌.

خوالێخۆشبوو سۆران كوردستانی، به‌ هه‌وڵێكی پڕ له‌ مه‌زاق و بێ‌وچان و هه‌روه‌ها كه‌ڵك وه‌رگرتن له‌ ماوه‌ی كه‌می ژیان، دیاری و خه‌ڵاتی چاكی پێشكه‌شی جیهانی كه‌لتوور و بیر و ئه‌ندیشه‌ كرد. بێ‌شك ئاسه‌واره‌ پڕ نوره‌كانی، هه‌ر ئه‌دره‌وشێنه‌وه‌. هه‌رچه‌ن ته‌رمه‌که‌ی به‌ره‌و جیهانی نه‌مان چووه‌، به‌ڵام ئاسه‌واره‌ زانستی و كه‌لتووریه‌كانی كه‌ له‌ دوای خۆی به‌جێی هێشتووه‌، ته‌مه‌ن دڕێژ ئه‌بن و تۆشه‌ی دواڕۆژی زیاد ده‌كه‌ن. وه‌ك پێغه‌مبه‌ری ئازیز فه‌رموویه‌تی : «إذا مات ابن آدم انقطع عمله إلا من ثلاث : صدقة جارية، أو علم ينتفع به، أو ولد صالح يدعو له» 

به‌ناوی خۆم و به‌ نوێنه‌رایه‌تی له‌ برایان و خوشكانی ئیمانیم له‌ جه‌ماعه‌تی ده‌عوه‌ت و ئیسلاحی ئێران، كۆچی دوایی ئه‌م توێژه‌ره‌ پایه‌به‌رزه‌ به‌ بنه‌ماڵه‌ی خۆشه‌ویستی، به‌تایبه‌ت كچی به‌ڕێزی و خوشكی ئیمانیمان «چنور فه‌ریوه‌ر» و هه‌روه‌ها كۆمه‌ڵی فه‌رهه‌نگی و بیرمه‌ندی ئێران، به‌تایبه‌ت ناوچه‌ی كوردستان، سه‌ره‌خۆشی ده‌ڵێم و بۆ ئه‌و خوالێخۆشبووه‌، داوای ڕه‌حمه‌ت به‌رفراوانی خودا و بۆ به‌جێماوان، خۆڕاگری و پاداشی به‌رز داواكارین.

إنا لله و إنا إلیه راجعون
عبدالرحمن پیرانی
ئه‌مینداری گشتی جه‌ماعه‌تی ده‌عوه‌ت و ئیسلاحی ئێران
1392/2/1