«ڕه‌ئووف ئازه‌ری» له سه‌رده‌شت به پڕۆژه‌ی ئاشته‌وایی له به‌شی گه‌نجان «مه‌حفووز ئه‌دوایی» له هه‌ورامان به پڕۆژه‌ی چاڵه‌به‌فر له به‌شی ئاودا پله‌ی یه‌كه‌می خه‌ڵاتی خۆڕاگریی گلووبی ئێران – ئۆسكاری خۆڕاگر- یان به‌ده‌ست هێنا.
پڕۆژه‌ی فێركاریی ئاشته‌وایی ڕه‌ئووف ئازه‌ری، كه له‌نێو ٣١١ پڕۆژه‌ی حه‌وت به‌شی خاك(زه‌وی)، ئاو، هه‌وا، ئاگر، ئێستارپ، باڵاخانه‌كانی خۆڕاگر و گه‌نجان، له چوار پالێوراوی به‌شی گه‌نجان بۆ قۆناغی كۆتایی خه‌ڵاتی نێوبراو له كیش ناساندرابوو، شه‌وی یه‌كشه‌ممه ٢٥ی بانه‌مه‌ڕی ١٤٠١ له هۆڵی كۆبوونه‌وه‌كانی نێونه‌ته‌وه‌یی خه‌لیجی فارس به هه‌ڵبژاردنی لێژنه‌ی دادوه‌ران و به ئاماده‌بوونی به‌رپرسانی نه‌ته‌وه‌یی و نێونه‌ته‌وه‌یی بواری خۆڕاگری، توانیان پله‌ی یه‌كه‌می به‌شی گه‌نجان به‌ده‌ست بێنیت و كۆته‌ڵ و له‌وحی ڕێزنان و خه‌ڵات وه‌رگرێت.
ڕه‌ئووف ئازه‌ری، له مه‌ودای ده‌یه‌ی ڕابردوودا له بواری ڕاهێنانی ئاشته‌وایی له قوتابخانه‌كانی نموونه‌ییدا چالاكی ده‌ست پێ كرد و له بازنه‌ی مه‌ودای كاری خۆیدا سێ ته‌وه‌ری میهره‌بانی، وتووێژ و ئاشتی له پێنج هه‌رێمی له‌گه‌ڵ مناڵان، مێرمناڵان و گه‌نجانی كار كردبوو.
ئه‌و له كاتی وه‌رگرتنی خه‌ڵاتی پڕۆژه‌ی یه‌كه‌می به‌شی گه‌نجان وتی:
«ئه‌گه‌ر بمانهه‌وێ له وڵاتێكدا خۆڕاگری پێك بێنین، پێویسته ئه‌و ڵاته به گه‌نجان و ئافره‌تانی ئه‌و وڵاته بسپێرن».
ئه‌و چالاكوانه‌ی ئاشته‌وایی، هه‌روه‌ها سێ پێكهاته‌ی شه‌وقی لاوی، سۆزی دایكی و ئاوه‌زی گه‌وره‌ساڵی، وه‌ك ڕێچاره بۆ به‌دیهاتنی ئامانجه‌كانی خۆڕاگری ئاماژه پێ كرد و به په‌له‌پیتكێك له‌سه‌ر ئاماده‌نه‌بوونی به‌شێك له به‌رپرسانی بانگكراو، به‌بیانووی خراپی كه‌شوهه‌وا وتی: «ئه‌و كات كه شه‌وقی لاوی و ئاوه‌زی گه‌وره‌ساڵی یارمه‌تی یه‌كتر بده‌ن، ڕێگای دژواری ئاماده‌بوون له‌و ڕووداوه پیرۆزه، ئاسان ده‌بێته‌وه.»
ئه‌و هه‌روه‌ها به ئاماژه به موسیبه‌ته‌كانی ژینگه و نابه‌رده‌وامی پێكه‌وه‌ژیان له ناوچه‌دا، به‌هۆی كاولكاری و شه‌ڕ و خۆخوازی، به‌شێك له شێعری فه‌ره‌یدوون مه‌شیری، وه‌ك سه‌رچاوه‌ی ئاشته‌وایی خۆڕاگری پێناسه كرد و وتی:
«ای همه مردم در این جهان به چه كارید
عمر گرانمایه را چگونه گزارید؟
هر انچه دارید، هیچ ندارید، هیچ نیرزید اگر كه عشق ندارید
عشق بورزید، دوست بدارید»
بۆچوونه‌کان