نماز و دعا

شما که نماز صبح بیدار نمی‌شوید و با نماز ظهر قضا می‌کنید، همان موقع که بیدار می‌شوید، نماز صبح را بخوانید و آن را تا نماز ظهر به تأخیر نیندازید. اگر عمدی نماز صبح یا هر نماز دیگری قضا شود، امید است خداوند از سر تقصیر بنده بگذرد و اصل این است که هر موقع متوجه شد نمازش فوت شده است آن را فوری قضا کند. چنان‌که پیامبر-صلی‌الله‌علیه‌وسلم- فرموده است: «من نسی صلاة أو نام عنها فکفارتها أن یصلیها إذ ذکرها»[متفق علیه]
(هر کس نمازی را فراموش کرد یا به خواب رفت و نمازش فوت شد، کفاره‌ آن این است که هرگاه به یادش آمد (فوری) قضای آن را به‌جا آورد.)

کسی که سوره‌ی فاتحه را خوب تلاوت کند و امام مسجدی باشد خواندن نماز پشت سر وی درست است، اما اگر سوره‌ی فاتحه را خوب نخواند و خواندن آن به معنا و مفهوم آیات خلل وارد نکند و مأمومین نیز به‌مانند او باشند، باز اقتدای آنان به او درست است.
اما اگر قرائت وی معنای فاتحه را تغییر دهد، اقتدا به او درست نیست.

اکنون محل سکونت و خانه‌ات هر جایی باشد آن‌جا ساکن به شمار می‌آیی، در غیر آن شهر مسافر هستی، اگر به شهری غیر از محل سکونت خود مسافرت کنی و بخواهی کمتر از چهار روز آن‌جا بمانی، رخصت داری که نمازهایت را شکسته (قصر) و با هم (جمع) بجای آوری اما اگر برای کاری به آن‌جا بروی و انجام کارت به امروز و فردا واگذار شود تا هیجده روز آنجا مسافر به‌شمار می‌آیی، ولی اگر به آنجا سفر کنی و قصد ماندن بیش از چهار روز را داشته باشی دیگر مسافر نیستی، باید نمازهایت را کامل و در وقت خودشان بگزاری.

درتمامی این حالت‌ها سجده‌ی سهو سنت و مباح است، یعنی اگر سجده سهو انجام ندهد، نمازش درست است.

بلند کردن دست‌ها هنگام دعا سنت پیامبر-صلی‌الله‌علیه‌وسلم- است و نشانه‌ی ابراز نیاز به خداوند و اصرار در طلب خواسته خود از اوست. در جنگ بدر پیش از شروع درگیری پیامبر-صلی‌الله‌علیه‌وسلم- در گوشه‌ای با ابوبکر نشسته بود که پیامبر برای پیروزی مسلمانان دعا می‌کرد و آن قدر دعا را طولانی کرد و دست‌هایش را بلند کرد که عبایش افتاد و ابوبکر آن را روی شانه‌ی ایشان گذاشت