قضاوت و مجازات

زنای محصنه و غیرمحصنه وجود دارد، کسی که از راه مشروع و صحیح ازدواج کرده باشد، و بعد از ازدواج مرتکب زنا شود، به آن زنای محصنه گفته می‌شود و با استناد به حدیث، حکم او رجم است. «لایحل دم امری مسلم الا باحدی ثلاث، النفس بالنفس، و الثیّب الزانی، و التارک لدینه المفارق للجماعة»[بخاری و مسلم].
اما فردی که ازدواج نکرده باشد و مرتکب زنا شود، به آن زنای غیرمحصنه گفته می‌شود و حکم آن با استناد به آیه‌ی 2 سوره نور، زدن صد تازیانه به او است.

اجرای حدود با پذیرش توبه متفاوت است. توبه نمودن راستین را جز خداوند و خود آن فرد نمی‌داند، حتی اگر فرد توبه هم کرده باشد، آن توبه تنها عذاب اخروی را از فرد دور می‌نماید، اما در صورت اثبات حکم، باید حد دنیوی بر او اجرا شود. گرچه توبه‌ هم کرده باشد، تا درس عبرتی برای دیگران باشد و کسی به خودش جرأت ندهد که حرمت‌ها را بشکند و مرتکب چنین گناهی گردد.

اگر در خانه بسته باشد، برای اموال داخل خانه، حرز به شمار می‌آید، اما اگر در خانه باز باشد، حرز نیست. برگرفته از کتاب‌های «المهذب» ابواسحاق شیرازی، و «الحاوی الکبیر» ماوردی.

اگر فردی از روی آگاهی دین اسلام را پذیرفته باشد،‌ سپس از دین اسلام باز گردد یا به دین دیگری بگرود،‌ مرتد به شمار می آید؛‌ که در میان علما درباره ی مجازات مرتد اختلاف نظر وجود دارد؛‌ که برخی رأی به کشتن او داده اند،‌ و برخی رأی به نکشتن او داده‌اند.
رأی دوم: یعنی نکشتن او،‌ ترجیح دارد، و لازم است به چنین افرادی آگاهی بیشتری داده شود. (الله أعلم)‌